Προτάσεις υπέβαλε ο δήμος στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως και στο Πολεοδομικό Συμβούλιο, στα πλαίσια της τροποποίησης του Σχεδίου Περιοχής Κέντρου Πόλης
Η παράλια περιοχή που εκτείνεται μεταξύ των δύο λιμανιών της Λεμεσού, αλλά και η βόρεια προέκτασή της που φτάνει μέχρι τη λεωφόρο Φραγκλίνου Ρούσβελτ, αποτελεί κατά γενική ομολογία το «μελανό στίγμα» του συνόλου του παραλιακού μετώπου της πόλης.
Πρόκειται για μια περιοχή όπου, πέραν από τις πολυτελείς εγκαταστάσεις και αναπτύξεις που προέκυψαν με τη δημιουργία της μαρίνας, δεν έχει τίποτε που να προσελκύει το ενδιαφέρον. Με εξαίρεση βέβαια τα εξαιρετικά βιομηχανικά κτίρια τα οποία έχουν κηρυχθεί διατηρητέα και περιμένουν την κατάλληλη αξιοποίησή τους. Κατά τα άλλα, την περιοχή την χαρακτηρίζει η εγκατάλειψη και η βρομιά και οι κάθε είδους αυθαίρετες επεμβάσεις.
Φαίνεται όμως ότι αυτή η τραγική εικόνα της «κοσμοπολίτικης» Λεμεσού δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμα, αφού πρόσφατα ο Δήμος Λεμεσού υπέβαλε συγκεκριμένες απόψεις και προτάσεις στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως και στο Πολεοδομικό Συμβούλιο στα πλαίσια της τροποποίησης του Σχεδίου Περιοχής Κέντρου Πόλης, στο οποίο, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και του Υπουργικού Συμβουλίου, έχει ενταχθεί και το τμήμα της περιοχής μεταξύ παλιού και νέου λιμανιού.
Με τις προτάσεις του ο δήμος επιδιώκει την ενδυνάμωση τόσο του κοινωνικού ιστού του κέντρου πόλης όσο και της οικονομικής δραστηριότητας, διαφυλάσσοντας παράλληλα το φυσικό περιβάλλον. «Στόχος μας είναι η αρμονική συνύπαρξη με προσαρμογή στα νέα δεδομένα της εποχής, αλλά πάντα με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα» επισημαίνει ο δήμαρχος Νίκος Νικολαΐδης.
Στα πλαίσια της γενικής στρατηγικής ανάπτυξης, όπως αναφέρεται, εξετάστηκαν όλες οι παράμετροι για την περιοχή του κέντρου και μελετήθηκαν ζητήματα που αφορούν, μεταξύ άλλων, την οικιστική και την εμπορική ανάπτυξη, το περιβάλλον (με έμφαση στην ενδυνάμωση της σύνδεσης της πόλης με τη θάλασσα, τη βελτίωση της αισθητικής εικόνας αστικών περιοχών, το λειτουργικό δίκτυο ποδηλατοδρόμων και την ανάδειξη σημείων αναφοράς της πόλης), την κυκλοφορία, τον τομέα της αναψυχής και του τουρισμού.
Οι προτάσεις που υποβλήθηκαν, αναφέρει ο δήμαρχος, αποσκοπούν στο να αποκτήσει η Λεμεσός το επιθυμητό πρόσωπό της, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία στον κόσμο να απολαμβάνει μια ζωντανή πόλη με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα.
Ειδικότερα, οι προτάσεις του δήμου για την περιοχή μεταξύ παλιού και νέου λιμανιού συνοψίζονται στα ακόλουθα:
• Αύξηση του συντελεστή πυκνότητας με μέγιστο συντελεστή 2,5:1, συμπεριλαμβανομένων των κινήτρων τα οποία να αφορούν αύξηση των δημοσίων χώρων πρασίνου, δημόσιους χώρους στάθμευσης, διατήρηση και επιθυμητές χρήσεις.
• Καθορισμός των χρήσεων οι οποίες επιτρέπουν εμπορικές αναπτύξεις κατά μήκος του υφιστάμενου άξονα της λεωφόρου Φραγκλίνου Ρούσβελτ, περιορισμένες εμπορικές αναπτύξεις κατά μήκος της προτεινόμενης Ακταίας Οδού και εντός του «θύλακα» οικιστικές και γραφειακές αναπτύξεις υπό προϋποθέσεις. Η Ακταία Οδός προτείνεται με γεωμετρικά χαρακτηριστικά δρόμου δύο λωρίδων σε ένα επίπεδο με πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους, νέες δεντροφυτεύσεις και υλικά φιλικά προς το περιβάλλον με παράλληλα μέτρα κυκλοφοριακής ύφεσης. Τα κυκλοφοριακά δεδομένα θα διαφοροποιηθούν με βάση τα πορίσματα που θα προκύψουν από τη μελέτη του σχεδίου βιώσιμης αστικής κινητικότητας που βρίσκεται σε εξέλιξη.
• Κατάργηση του ειδικού προγράμματος ανάπτυξης έξω από τη μαρίνα Λεμεσού, ώστε να αποτελεί μέρος του ευρύτερου Σχεδίου Περιοχής.
Σε ό,τι αφορά το υφιστάμενο παραλιακό μέτωπο, προτάθηκε ειδικό πολεοδομικό καθεστώς με στόχο την αισθητική και στατική αναβάθμιση των κτιρίων, με τους ίδιους συντελεστές δόμησης με παράλληλη αύξηση κατά 5% σε περίπτωση κατεδάφισης.
Έγινε επίσης εισήγηση για πρόνοιες, οι οποίες θα αποτρέπουν την υπέρμετρη συγκέντρωση χρήσεων αναψυχής και ψυχαγωγίας, σε μια προσπάθεια να μειωθεί η οχληρία και η κυκλοφοριακή συμφόρηση στην ευρύτερη περιοχή.
«Θα μας φτύνουν οι επόμενες γενιές…»
Άρχισαν να εκδηλώνονται οι πρώτες αντιδράσεις
Η δημοσιοποίηση των απόψεων και προτάσεων του δήμου για τη διαμόρφωση της συγκεκριμένης περιοχής προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, και αντιδράσεις, οι οποίες προς το παρόν εκδηλώνονται με σχετικές αναρτήσεις και σχόλια στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης από αρχιτέκτονες και άλλους πολίτες, οι οποίοι διαχρονικά επιδεικνύουν ενδιαφέρον και διατυπώνουν απόψεις για τον τρόπο ανάπτυξης, αξιοποίησης και ανάδειξης της συγκεκριμένης περιοχής.
Ενδεικτικό είναι και το ακόλουθο σχόλιο:
«Η εισήγηση του Δήμου Λεμεσού προς την πολεοδομική αρχή για τη δημιουργία δρόμου δύο λωρίδων στην Ακταία Οδό είναι, το λιγότερο θα λέγαμε, μια τραγική εξέλιξη για την πόλη μας πέραν του ότι είναι μια παντελώς ακατανόητη και παράλογη απόφαση και σίγουρα θα είναι κάτι για το οποίο οι επόμενες γενιές θα μας φτύνουν, όλους μας…».
Εξάλλου, ο γνωστός Λεμεσιανός αρχιτέκτονας Μάριος Χριστοφίνης εκφράζει την άποψη ότι «χάνεται μια μοναδική ευκαιρία να υπάρξει σωστή αειφόρος ανάπτυξη με άξονα τον άνθρωπο».
Όπως υποδεικνύει, «θα μπορούσε κάλλιστα και εύκολα, χωρίς να μειώνει τις επιχειρηματικές κερδοφόρες δυνατότητες, να γίνει ένας πνεύμονας παράλιου πρασίνου, με πεζόδρομους, ποδηλατόδρομους, παιδότοπους, πολιτιστικούς χώρους και κεντράκια αναψυχής κοντά στο νερό, καθώς και με κάθετους προς τη θάλασσα ακτινωτούς δρόμους (ως ένα σημείο) και συναφείς άφθονους χώρους στάθμευσης. Έτσι θα επιτυγχάνετο η προσβασιμότητα με κάθε μέσο και η εξυπηρέτηση των εμπορικών δραστηριοτήτων που θα φιλοξενούσαν τόσο οι διατηρητέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις όσο και τα νέα σύγχρονα κτίρια, σε απόσταση 100 ώς 500 μέτρα μόνο από το νερό κι από την τετραπλή λεωφόρο Ρούσβελτ».
Διάλογος/Του Χρήστου Χαραλάμπους
