Το 11ο Επιστημονικό Συμπόσιο Προφορικής Ιστορίας της Λεμεσού θα πραγματοποιηθεί, την Παρασκευή και Σάββατο 27 και 28 Νοεμβρίου 2015 με θέμα: «Το Γυναικείο Κίνημα στη Λεμεσό: Προσωπικότητες-Οργανισμοί-Φαινόμενα-Γεγονότα».
Πότε αποκτά φωνή το γυναικείο κίνημα στη Λεμεσό; Η Λεμεσός, υπήρξε πλούσια σε δράση γυναικών είτε ατομικά είτε ομαδικά των οποίων η παρουσία και η συμβολή εμπλούτισε την ζωή της πόλης σε πολλούς τομείς, ιδιαίτερα στην Παιδεία, την Φιλανθρωπία και τον Πολιτισμό.
Εξέχουσες προσωπικότητες με μεγάλες ιδέες και οράματα δημιούργησαν τις συνθήκες εκείνες πάνω στις οποίες στήθηκαν υποδομές που έκαναν την Λεμεσό μια πόλη που σήμερα κοιτάζει το παρελθόν της με σεβασμό και το μέλλον της με σιγουριά.
Aν σκεφτεί κανείς ότι η εκπαίδευση των γυναικών, υπήρξε ένα μεγάλο ζήτημα καθ’όλη την διάρκεια του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου, που είναι η περίοδος όπου η Λεμεσός εξελίσσεται από ένα μικρό ‘χωριό’ σε μια μεγάλη πόλη, τότε μπορούμε να δούμε το πόσα θέματα παραμένουν εκκρεμή και ανοικτά στους μελετητές της τοπικής μας Ιστορίας.
Ζητήματα όπως π.χ. η γυναικεία εκπαίδευση, αποτελούσε αίτημα με διπλή κατεύθυνση: να ιδρυθούν παρθεναγωγεία, που στην συνέχεια άνοιξε για τις γυναίκες το επάγγελμα της δασκάλας, που ήταν ουσιαστικά το μόνο δημόσιο λειτούργημα που μπορούσε μια γυναίκα να ασκεί.
Αν το ελληνικό γυναικείο κίνημα απέκτησε δική του φωνή το 1887, όταν ιδρύθηκε η Εφημερίς των Κυριών, θα θέταμε το ερώτημα: πότε απέκτησε ‘φωνή’ το λεμεσιανό κίνημα, αναζητώντας συγχρόνως τα χρονικά όρια στα οποία επεκτείνεται, καθώς και ποιες ήταν οι κοινωνικές συνθήκες που το δημιούργησαν;
Δυστυχώς, για την ιστορία του φεμινιστικού κινήματος στην Κύπρο, γενικά και την Λεμεσό ιδιαίτερα δεν έχουν γραφτεί πολλά αν και υπάρχουν μερικές μελέτες και άρθρα, που δίνουν κάποιες συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Η θεωρητική ανάλυση εκπροσωπείται ελάχιστα και όχι εξειδικευμένα: ασφαλώς προηγείται η ιστορική τοποθέτηση και ερμηνεία συγκεκριμένων ομάδων, συλλόγων και προσωπικοτήτων.
Τέτοιες παράμετροι θα επιχειρηθούν και στο Συμπόσιο. ‘Οροι όπως «Νέα Γυναίκα», «Χειραφέτηση των Γυναικών» κλπ., μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, όπως μας ενδιαφέρει, ιδιαίτατα, η ιστορία συγκεκριμένων ατόμων και οργανισμών που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής στη Λεμεσό.
Το Συμπόσιο θα εξετάσει την γυναικεία παρουσία στη Λεμεσό τόσο σε μικρο- όσο και σε μακρο-ιστορικό επίπεδο.
Στη φεμινιστική βιβλιογραφία υπάρχει η τάση το γυναικείο κίνημα να διαχωρίζεται σε δύο σημαντικές περιόδους: τον πρώτο κύκλο των γυναικείων αιτημάτων και το δεύτερο κύκλο της φεμινιστικής συνείδησης.
Ο πρώτος κύκλος αναφέρεται στο γυναικείο κίνημα του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου, το οποίο διεκδίκησε τη νομοθετική κατοχύρωση των αστικών, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των γυναικών, επικαλούμενος την αρχή της ισότητας.
Ο δεύτερος κύκλος αναφέρεται στη ριζοσπαστικοποίηση του γυναικείου κινήματος, όπως αυτή εκφράστηκε στο τέλος της δεκαετίας του 1960 μέχρι και τη δεκαετία του 1980.
Ο δεύτερος κύκλος αμφισβήτησε συνολικά τα θεμέλια της σύγχρονης πατριαρχικής κοινωνίας, όπως για παράδειγμα τη σύγχρονη ιστορία, την επιστημονική παράδοση των ανθρωπιστικών επιστημών και τις οικουμενικές αρχές, κι έτσι η ισότητα υποχώρησε μπροστά στη διεκδίκηση της ιστορικής καταγραφής της διαφορετικότητας των γυναικών (Crowley & Himmelweit, 1992).
Οι πιο πάνω συνιστώσες έχουν τεθεί στο μικροσκόπιο των μελετητών και των ερευνητών εν όψει της συγκρότησης του Προγράμματος του 11ου Επιστημονικού Συμποσίου Προφορικής Ιστορίας, αξιοποιώντας δημόσια και ιδιωτικά Αρχεία, καθώς και τις διαθέσιμες ζωντανές πηγές.
Το Συμπόσιο ενθαρρύνει πρωτίστως νέους επιστήμονες να εμπλακούν σοβαρά με την έρευνα στους άξονες που ορίζονται από το θέμα του.
Κύρια Ομιλήτρια στο Συμπόσιο είναι η Δρ Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλή, τ. Υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας….
