Διαβάζω Αγίες ημέρες ότι τάχατες τέλος ο Λεόντιος Τράττος από παιγνίδια της ΑΕΛ και ότι επιτέλους τάχατες για πρώτη φορά όλα τα Μ.Μ.Ε. είδαν το πως ο συγκεκριμένος διαιτητής αδίκησε στο παιγνίδι με την ΑΕΚ την ΑΕΛ.
Οκ, όλο αυτό ακούεται όμορφα, δίκαια, ωραία, αλλά στην ουσία τι; Μηδέν στο πηλίκο. Γιατί τι σημαίνει δεν θα ξανακάνει παιγνίδι της ΑΕΛ ο Τράττος; Μήπως αυτό σημαίνει ότι θα της δοθεί πίσω το κύπελλο που “χάρισε” αυτός στην Πέγεια;
Δεν είναι αγαπητοί μου φίλοι το όνομα Τράττος ούτε ακόμη κι΄ο ίδιος ο συγκεκριμένος άνθρωπος το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι το σύστημα της Κυπριακής διαιτησίας, αυτά που διαχρονικά και για δεκάδες χρόνια βλέπουμε.
Τα βλέπουμε, τα βλέπουμε και τα ξαναβλέπουμε να επαναλαμβάνονται αλλά σαν Πόντιοι Πιλάτοι πάντα νίπτουμε τα χείρας μας μέχρι την επόμενη σταύρωση, σαν γραμματείς και φαρισσαίοι της σύγχρονης της σημερινής εποχής.
Η ΑΕΛ σφαγιάστηκε και της κλάπηκαν πολλοί τίτλοι. Και αυτό ναι τελικά μάλλον ίσως να οφείλετε όπως πολλές φορές λέχθηκε και τελευταία ξανά πριν μερικές μέρες από τον Σόφο, λόγω της κομματικής της ουδετερότητας.
Αυτό σίγουρα της στοίχησε…..
Της στοίχησε τότε στον τελικό με την ΑΕΚ όταν ο Θεοδότου σκόπιμα δεν έδειξε την δεύτερη κίτρινη κάρτα στον Παπαιωάννου όταν έκανε το σκληρό φάουλ κι΄ενώ ήταν κιτρινισμένος. Έδειξε προς έκπληξη όλων κίτρινη στον Αριστοκλέους ο οποίος βρισκόταν 30 μέτρα μακριά από την φάση όπου έγινε το φάουλ. Αυτός που δεν αποβλήθηκε σκόραρε δις ενώ έκλεισε τα μάτια στο πέναλτυ στον Χριστοδούλου στο 88′.
Της στοίχησε ακόμη πιο παλιά στον τότε τελικό με την Ομόνοια στο Τσίρειο. Τότε που κι΄ενω η ΑΕΛ είχε ισοφαρίσει και είχε πάρει τα πάνω της, ο γνωστός και αξέχαστος Χ’ Στεφάνου έκλεισε τα μάτια σε καθαρό πέναλτυ για την ΑΕΛ κι΄αντίθετα το έδωσε λίγα λεπτά ανάποδα, κάτι που παραδέχθηκε μετά από χρόνια, χάνοντας έτσι η ΑΕΛ ένα ακόμη τίτλο, λόγω και πάλι κάποιων φάλτσων σφυριγμάτων των διαιτητών.
Της στοίχησε στον τελικό με την Πέγεια όπου σίγουρα κανένας δεν μπορεί να έχει ακόμη ξεχάσει τι έκανε στον τελικό αυτό ο Τράττος για να μην κερδίσει η ΑΕΛ το τρόπαιο, για να πάει το τρόπαιο σε ένα χωριό. Να σας θυμίσω τι; Το πέναλτυ, την φάση με τον Φρέντυ, τις κάρτες, την κίτρινη και την κόκκινη, το φανταστικό οφσάιντ; Κι΄όλα αυτά σε βάρος μιας μεγάλης ομάδας που είχε την μέρα εκείνη στο γήπεδο 15000 κόσμο.
Κάτι τέτοιο είχε γίνει πριν από πάρα πολλά χρόνια και πάλι στην Λευκωσία, στο άλλο γήπεδο της πρωτεύουσας στο Μακάρειο. Όταν τότε η πρωτοπόρος ομάδα της ΑΕΛ αντιμετώπιζε εκτός έδρας τον ΑΠΟΕΛ με τους οπαδούς της ΑΕΛ να είναι τουλάχιστον διπλάσιοι από τους γηπεδούχους. Και μετά από ένα καλό παιγνίδι κάπου στις καθυστερήσεις, στο 95′ και κάτι βουττάει ο Κέννυ και ο Σκαπούλης δίνει το πέναλτυ φάντασμα.
Της στοίχησε ακόμη και για το περσινό πρωτάθλημα. Γιατί πλέον κι΄ο άπιστος Θωμάς θα έχει πιστέψει ότι η ΑΕΛ δεν έχασε τον περσινό τίτλο που δικαιωματικά της ανήκει, ήταν θυμίζουμε στην πρώτη θέση για 29 ολόκληρες αγωνιστικές, δεν το έχασε από κάνενα μασκοφόρο. Αλλά παρά μόνο από την απόφαση του Μασιά ο οποίος αβίαστα, χωρίς καν να θελήσει να δει τι έγινε, τι είχε συμβεί, αδικαιολόγητα διέκοψε το παιγνίδι αυτό.
Αξέχαστες βεβαίως και οι μοναδικές Παγκοσμίως αποφάσεις και πάλι σε βάρος της ΑΕΛ. Αυτή με τον Χουιλή στο Τσίρειο όταν αποφάσισε στο ντέρμπι με την Ανόρθωση να υποδείξει υπέρβαση τάχατες κρατήματος της μπάλας για μερικά δευτερόλεπτα από τον Λεονή και να δώσει το φάουλ στην μικρή περιοχή. Πρωτοτυπία και αξέχαστη και η απόφαση Χριστοδούλου στο Δασάκι όταν ακύρωσε το πέναλτυ του Φρέντυ γιατί αν είναι δυνατόν έκανε προσποίηση!
Ως εκ τούτου αντιλαμβάνεστε ότι το πρόβλημα δεν ονομάζετε Λεόντιος Τράττος. Το πρόβλημα ονομάζεται Κυπριακό ποδόσφαιρο, το πρόβλημα ονομάζεται Κυπριακή διαιτησία, το πρόβλημα ονομάζεται εμπλεκόμενα συμφέροντα και κομματικές παρεμβάσεις.
Καλή Ανάσταση σε όλους σας.
ο φούρπΟς…
