Αρχική Τελευταία Νέα Θα λέγαμε ότι ειναι για γέλια αλλά μάλλον για κλάματα είναι, απέτυχαν...

Θα λέγαμε ότι ειναι για γέλια αλλά μάλλον για κλάματα είναι, απέτυχαν δημόσια έργα και δήμος, γιατί όχι ποδηλατόδρομος;

Όχι απλά το κράτος δεν χρηματοδότησε την ανάπλαση της λεωφόρου Μακαρίου όπως σχεδιασμοί που υπάρχουν εδώ και χρόνια και μιλάμε για τον πιο κεντρικό δρόμο της πόλης μας, αλλά με τις εμπνεύσεις κι’ενέργειες των δημοσίων έργων αλλά και της ανοχής ή και συμμετοχής του δήμου Λεμεσού ο δρόμος γίνεται και επικίνδυνος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατασκευή παρώδιων κόλπων στάθμευσης από τα φώτα του Cafe Paris και κατά μήκος του κιγκλιδωματος των Λανιτείων. Αλήθεια, ποιά η ανάγκη για παρώδιους χώρους στάθμευσης μπροστά από το μνημείο της μαθητιώσας Νεολαίας; Ούτε καταστήματα ούτε και γραφεία υπάρχουν εκεί.

Για πιο λόγο λοιπόν κατασκευάζονται. Για να σταματούν να καταθέτουν στεφάνι οι περαστικοί στο μνημείο; Ναι σας είπαμε, είναι για γέλια αλλά εν κατακλείδι μιας και αφορά την πόλη μας μάλλον για κλάματα είμαστε όλοι. Προφανώς και δεν είναι για κατάθεση στεφάνων αλλά είναι η κακή νοοτροπία που υπάρχει στις αρχές.

Δυστυχώς….. και κάτι τελευταίο. Σε μια κανονική πόλη και χώρα, όχι σύγχρονη, απλά κανονική, αφου υπάρχει χώρος, οι παρώδιοι χώροι στάθμευσης κατά μήκος της κεντρικής λεωφόρου της πόλης θα γίνονταν ποδηλατόδρομος. Και σκέψου να κατεβαίνεις με το ποδήλατο από τον Άη Γιάννη και να φτάνεις μέχρι και τον παραλιακό….

image
image

image