Έχουμε λένε συμφωνήσει με τα “αδέλφια” μας τους Ισραηλινούς για να αγοράσουμε δυο φρεγάτες που θα προστατεύουν την ΑΟΖ μας από τους εχθρούς και βεβαίως για μας εχθροί είναι το Τουρκικό ναυτικό.
Μας λένε ακόμη ότι το κόστος αγοράς των φρεγάτων είναι “μόλις” εκατόν εκατομμύρια και επίσης δεν μας λένε ότι τα εκατόν είναι χωρίς τον οπλισμό των πλοίων ο οποίος κοστίζει περίπου ακόμη σαράντα μύρια.
Αν λοιπόν φίλοι μου έχουμε εκατόν σαράντα εκατομμύρια διαθέσιμα ας σταματήσουμε τα ανέκδοτα κι΄ας σοβαρευτούμε γιατί με τα χρήματα αυτά μπορούμε να κάνουμε πάρα μα πάρα πολλά.
Αν λοιπόν αυτά τα χρήματα τα επενδύσουμε σωστά και θα μιλήσω τώρα ειδικά για την Λεμεσό και για ένα μικρό κομματάκι της πίττας, τότε αυτά τα χρήματα μπορούν να δεκαπλασιαστούν εύκολα.
Πως λοιπόν επενδύουμε ας πούμε τα είκοσι από τα εκατομμύρια αυτά στην Λεμεσό και τις θα μας αποφέρουν; Κατ΄αρχάς δίνουμε τα πέντε για την σύνδεση του παραλιακού με την Φραγκλίνου Ρούσβελτ.
Παράλληλα και χωρίς επιπλέον κόστος διαμορφώνεται και η Πλατεία Ειρήνης για να μην πω ότι θα μπορούσε να γίνει βύθιση του δρόμου και να φτιάξουμε και την πλατεία συντάγματος ενώνοντας έτσι κάστρο και παλιό λιμάνι.
Μας μένουν λοιπόν ακόμη δεκαπέντε εκατομμύρια, σας είπα από τα εκατόν σαράντα ας δώσουν μόλις τα είκοσι για την Λεμεσό. Με τα δεκαπέντε που έμειναν διαμορφώνεις και ξαναζωντανεύεις την περιοχή του καρνάγιου.
Και παράλληλα φέρνεις τότε επενδυτές και με την μέθοδο του ΒΟΤ φτιάχνει ένα συνεδριακό επιπέδου που θα είναι σημείο αναφοράς για την ανατολική μεσόγειο και μην μου πείτε τώρα ότι δεν θα είναι βιώσιμο με τόσα συνέδρια που γίνονται στην Λεμεσό.
Και δεν σταματάς εδώ αλλά στον ίδιο χώρο τοποθετείς δυο ή και τρία θεματικά καζίνο προσφέροντας τα σε ενδιαφερόμενους επενδυτές. Δυο ή τρία καζίνο που θα προσφέρουν θεάματα και άλλες υπηρεσίες, όπως σε Λας Βέγκας και Ατλάντικ Σίτυ.
Κι΄έτσι δημιουργείς σε μια περιοχή που σήμερα είναι νεκρή, ένα χώρο και μια πηγή εισοδημάτων για την Κυπριακή δημοκρατία δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, χωρίς να αναφερθώ στις θέσεις εργασίας και σε άλλα οφέλη.
Με λίγα λόγια στην Λεμεσό το κράτος θα έχει δημιουργήσει ένα χρυσωρυχείο για τον τόπο με την επένδυση μόλις των είκοσι από τα εκατόν σαράντα εκατομμύρια που διαθέτει για τις φρεγάτες και που ουσιαστικά θα τα πετάξει στην θάλασσα.
Τα όσα αναφέρω πιο πάνω είναι ένα μικρό παράδειγμα για το πως μπορεί να επανεκκινήσει μια πεθαμένη σαν την δική μας οικονομία, χωρίς βέβαια να διεκδικώ το αλάθητο, το τέλειο ή το σωστό. Άλλωστε δεν είμαι κάτι περισσότερο από ένας άνθρωπος.
Καλή Χρονιά σε όλους.
economoΛΟΓΟΣ…
