Είναι πλέον εθνικό το θέμα και όχι απλά απαίτηση κάποιων “πελλών” Λεμεσιανών σαν εμένα, η άμεση ανάπτυξη του ΤΕΠΑΚ στον Β’ Πόλο όπως αυτό είχε προκαθορισθεί και σχεδιαστεί πριν αρκετά χρόνια. Δηλαδή η κατασκευή και συγκρότηση μιας Πανεπιστημιούπολης στο κέντρο της πόλης της Λεμεσού και συγκεκριμένα εκεί όπου βρίσκονται τα κτήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης, του Παλιού Νοσοκομείου, της Τεχνικής Σχολής.
Το ΤΕΠΑΚ έχει δυστυχώς ξεχαστεί τα τελευταία χρόνια από το κράτος και γι΄αυτό έχει παραμείνει στάσιμο με ένα αριθμό φοιτητών που δεν ξεπερνούν τις δυόμισυ περίπου χιλιάδες. Το ότι μάλιστα παράγει δράση, έργο, έρευνα αυτό οφείλεται καθαρά στους ανθρώπους του Λεμεσιανού πανεπιστημίου οι οποίοι με λιγοστά μέσα και αντίξοες συνθήκες αλλά με μεγάλη αγάπη γι΄αυτό που κάνουν πετυχαίνουν όσα πετυχαίνουν.
Σήμερα λοιπόν και πέραν των όσων αναφέρω για τους σχεδιασμούς που έγιναν και δεν υλοποιήθηκαν, η άμεση προώθηση της ανάπτυξης του ΤΕΠΑΚ είναι πλέον και ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ και θα εξηγήσω πιο κάτω το γιατί. Όπως εθνικό θέμα είναι επίσης κι’ ο άμεσος επανασχεδιασμός και επανατοποθέτηση της Λεμεσού στον τουριστικό χάρτη. Δεν είναι η Λεμεσός μια πόλη η οποία μας ικανοποιεί με τις 200 χιλιάδες τουρίστες ετησίως.
Η Λεμεσός θα μπορούσε σίγουρα να ξεπεράσει κατά πολύ αυτούς τους αριθμούς και να φτάσει ακόμη και σε πενταπλάσιους. Πως όμως να το κάνει όταν κατ΄αρχάς ο ΚΟΤ την έχει βγάλει από τον τουριστικό σχεδιασμό του εδώ και μια δεκαετία από τότε που και η Λεμεσός σταμάτησε να έχει πλέον ξενοδοχεία αφου όλα τα τριάστερα και τετράστερα μετατράπηκαν χωρίς σκέψη σε τάχατες πολυτελή διαμερίσματα;
Γιατί όμως είναι και ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ;
Το νεο τριετές οικονομικό πρωτόκολο, 2016-18, το οποίο η Τουρκική κυβέρνηση πιέζει τους Τουρκοκύπριους να υπογράψουν και να εφαρμόσουν, συμπεριλαμβάνει πολλά και με φόντο μια διευθέτηση του Κυπριακού ή και μη λύση που και στις δυο περιπτώσεις θα δημιουργήσει δεδομένα και συνθήκες ανταγωνισμού με τις ελεύθερες περιοχές, ένα ανταγωνισμό που θα πρέπει να αντιληφθούμε και να προλάβουμε.
Σήμερα στα κατεχόμενα λειτουργούν αρκετά πανεπιστήμια τα οποία φιλοξενούν σχεδόν 110 χιλιάδες φοιτητές. Το Τουρκικό κεφάλαιο και μέσα από το πρωτόκολο αυτό θέλει να καταστήσει τα κατεχόμενα εκπαιδευτικό κέντρο για την προσέλκυση φοιτητών από τις γύρω χώρες με στόχο πενταετίας να φτάσουν οι φοιτητές που θα φοιτούν εκεί τις 300 χιλιάδες! Ήδη δέκα νεα πανεπιστήμια ετοιμάζονται για τον σκοπό αυτό.
Και δεν είναι τυχαίο ότι στο τριετές αυτό πρωτόκολο η Τουρκία παραθέτει τρείς πυλώνες με το θέμα Πανεπιστήμια/Εκπαίδευση να είναι στην 1η θέση ενώ ο Τουρισμός βρίσκεται στην 2η θέση. Ναι, στον τουρισμό πλέον και πάλι με την συμμετοχή των μεγάλων Τουρκικών εταιρειών αρχίζουν να κατασεκυάζονται τεράστια και υπερπολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα ενώ όλοκληρες περιοχές χαρακτηρίστηκαν σαν τουριστικές.
Και είναι εδώ που το μεγάλο ατου για τις ελεύθερες περιοχές έχει αφεθεί. Το κράτος ικανοποιείται με το ότι η Λεμεσός έχει 5-6 πεντάστερα ξενοδοχεία και ότι προσελκύει μόλις 200 χιλιάδες τουρίστες τον χρόνο. Μια πόλη που έχει ζωή ολόχρονα, μια πόλη που γειτνιάζει με θάλασσα και βούνο, όπου μπορείς να κάνεις σκι και μπάνιο την ίδια μέρα, μια πόλη κοσμοπολίτικη, το διαμάντι της Μεσογείου όπως την χαρακτηρίζουν.
Ο 3ος πυλώνας στο Οικονομικό Πρωτόκολο το οποίο υποβάλλει η Τουρκία στα κατεχόμενα είναι η αφαίμαξη από το Τουρκικό κεφάλαιο των υποδομών με την ας πούμε ιδιωτικοποίηση της λεγόμενης Αρχής Ηλεκτρισμού, Αρχής Τηλεπικοινωνιών, της Υδατικής Αρχής κλπ. Γι΄αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Για τα άλλα όμως η Λεμεσός είναι εδώ και είναι η μοναδική απάντηση που θα μπορούσε να δοθεί. Είναι κι΄εθνική επιταγή.
ο ΛΕΜΕΣ ιος
…
