Η Δημοτική Αγορά της Λεμεσού ή όπως καθιερώθηκε να λέγεται το «Παντοπουλείον» έγινε πραγματικότητα και στολίδι της πόλης το 1918 με σχέδιο του αρχιτέκτονα Ζαχαρία Βόνδα και επί Δημαρχίας του Σπύρου Αραούζου, στη συνέχεια ακολούθησαν κάποιες αναγκαίες επεκτάσεις μεχρί το 1948 όπου το κτίριο πήρε την τελική του μορφή.
Χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της βρετανικής αποικιοκρατίας, είναι μια μεγάλη πετρόκτιστη κατασκευή που αποτελείται απο μεγάλες αίθουσες και καταστήματα που καταλαμβάνουν έκταση 3000 τ.μ.
Η πλατεία του «Παντοπουλείου» υπήρξε για δεκαετίες το εμπορικό και κοινωνικό κέντρο της πόλης και επαρχίας Λεμεσού, εδώ στεγάζονταν μεταξύ άλλων μανάβικα, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, μπακάλικα, εστιατόρια, καφενεία, κουλουράδικα και άλλοι μικροπωλητές. Εξακολουθεί να λειτουργεί σήμερα με τον ίδιο τρόπο ενω στην πισω μεριά που βρίσκεται η πλατεία Σαριπόλου η πόλη ζωντανεύει με τις μικρές καφετέριες, τα εστιατόρια και τα μπαρ.
Με σχέδιο του αρχιτέκτονα Ζαχαρία Βόνδα, εκτός από την Αγορά, κτίστηκε επίσης το Μητροπολιτικό Μέγαρο στον παραλιακό δρόμο, τα πολυτελή σπίτια στην οδό Αγ. Ανδρέου κοντά στην Αγ. Νάπα του Γεωργίου Σχίζα (στη θέση του παλιού αρχοντικού του Κουσουλάτου της Ιγγλιτέρας του Φραγκούδη), του Παναγιώτη Ιακωβίδη, του Ηρακλή Μιχαηλίδη και άρχισε η ανοικοδόμηση του νέου ναού της Αγ. Τριάδος.
