Η επίσκεψη μας στο Ριαλτο συνήθως γίνεται βράδυ με αφορμή κάποια εκδήλωση, με τα φώτα της σκηνής ανάμενα, με τους εργαζόμενους στις θέσεις τους για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο και βέβαια όλους εμάς έτοιμους για ένα νέο πολιτιστικό ταξίδι.
Πηγαίνοντας αυτή την φορά ως πρωινοί επισκέπτες θα περίμενέ κανείς να δει ένα άδειο φουαγιέ χωρίς κόσμο και με τα πάντα σταματημένα, αφού η πανδημία έφερε τα πάνω κάτω. Ωστόσο τίποτα από αυτά δεν έγινε. Όλοι στις θέσεις τους, οι εργαζόμενοι να εργάζονται πυρετωδώς και η Γενική Διευθύντρια Γεωργία Ντέτσερ να μας περιμένει για να μας υποδεχτεί σαν στο σπίτι της.
Η συζήτηση ξεκινά για όλα όσα γίνονταν εκείνη την στιγμή, για τις προετοιμασίες με αφορμή το φεστιβαλ Ταινιών Μικρού μήκους (η συνέντευξη έγινε εκείνες τις μέρες), τα πρωτόκολλα για τους πολιτιστικούς χώρους που αλλάζουν συνεχώς και γενικά την ρευστότητα που κάνει τα πάντα να μοιάζουν αβέβαια και απρογραμμάτιστα.
Ξεκινήσαμε ρωτώντας την κ. Ντέτσερ πως ένας πολιτιστικό χώρος όπως το Ριάλτο δέχεται το πλήγμα της πανδημίας, της οποία το κάθε συναπάντημα μικρό ή μεγάλο έχει το δικό του ρίσκο και κίνδυνο. Η ίδια πήρε τα πράγματα από την αρχή και μας απάντησε:
“Όταν άρχισε η κρίση τον Μάρτιο, το Ριάλτο είχε ολοκληρώσει λίγο καιρό πριν τα 20ου γενέθλια. Αυτά υπήρξαν μια πολύ καλή ευκαιρία για ένα απολογισμό της δημιουργική μας δράσης όλα αυτά τα χρόνια αλλά και στο να θέσουμε νέους στόχους. Το ΔΣ του θεάτρου είχε αποφασίσει ότι θα δινόταν ώθηση στην τοπική παραγωγή και την ενίσχυση κυπρίων καλλιτεχνών μέσα από διάφορα προγράμματα. Βέβαια όταν εμφανίστηκε ο Covid-19 , θα ήταν ψέμα να πούμε ότι δεν βιώσαμε και εμείς καταρχάς ένα σοκ, το αίσθημα του εγκλεισμού ήταν πρωτόγνωρο σε όλους και βεβαίως το κλείσιμο του θεάτρου από την μια μέρα στην άλλη…”
«Ωστόσο, γρήγορα ανασυνταχτήκαμε και οργανωθήκαμε ξανά, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι για επανα-λειτουργία όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν. Αναθεωρήσαμε το μακροπρόθεσμο προγραμματισμό που συνηθίζαμε να έχουμε και ρίξαμε όλο το βάρος μας αφενός στην κυπριακή παραγωγή αλλά και αφετέρου στο να συναντηθούμε γρήγορα με το κοινό μας, γιατί κρίναμε ότι εκτός από τους καλλιτέχνες που θέλαμε να στηρίξουμε, ήταν απαραίτητο να πούμε στον κόσμο ότι οι πολιτιστικές δράσεις συνεχίζονται και χρειαζόμαστε την παρουσία του»
Αναφερόμενοι στο πρόγραμμα του χειμώνα και στα όσα μπορεί να φέρουν ως κίνδυνους οι χειμερινοί μήνες της πανδημίας, εντοπίσαμε ότι το πρόγραμμα του Ριάλτο παραμένει πλούσιο σε περιεχόμενο.
- Γ. Ντέτσερ: Προσπαθήσαμε πολύ ,ώστε το πρόγραμμα μας να είναι ανθεκτικό σε οποιαδήποτε εξέλιξη ή δυσάρεστη έκπληξη. Παρά τις αντιξοότητες, στόχος μας είναι η διατήρησης μιας συνέχειας στα πολιτιστικά πράγματα. Δηλαδή όπως συνεχίζουμε να πηγαίνουμε καθημερινά στην υπεραγορά και κάνουμε όσα πρέπει για την καθημερινότητα μας, έτσι και ο πολιτισμός χρειάζεται τη συνεχή στήριξη μέσα από την παρακολούθηση παραστάσεων και δράσεων σε καινούριες συνθήκες. Φροντίσαμε αυτές οι συνθήκες να είναι απόλυτα ασφαλείς, ακολουθώντας με μεγάλη αυστηρότητα όλα τα μέτρα του Υπουργείου Υγείας και μειώσαμε σημαντικά παραστάσεις από το εξωτερικό, χωρίς ωστόσο να σταματήσουμε να διοργανώνουμε διεθνή γεγονότα και φεστιβάλ.
Ριάλτο & η πόλη της Λεμεσού
«Ένας από τους σημαντικούς στόχους του Ριάλτο είναι σαφώς η ανάπτυξη κοινού και σε αυτό ανήκει και η άντληση κοινού από κοινότητες ξένων που ζουν στην πόλη μας. Η ένταξη, και ανάπτυξη αυτού του διευρυμένου ντόπιου κοινού συνάδει με την πολυπολιτισμικότητα της πλατείας Ηρώων όπου βρισκόμαστε. Συνδέσαμε αυτή την πολυπολιτισμική ταυτότητα του Ριάλτο με την αυθεντικότητα, αλλά και μοναδικότητα της περιοχής. Η παρουσία μας στο κέντρο της πόλης πιστεύουμε ότι συνέβαλλε σε αυτή την ανθρωποκεντρική ανάπτυξη ή ακόμα και μεταμόρφωση της πλατείας Ηρώων. Είναι για αυτό το λόγο που μαζί με άλλους φορείς οι οποίοι βρίσκονται εδώ όπως το ΤΕΠΑΚ, η Στέγη Χορού Λεμεσού, το Art Studio 55, γκαλερί, χώροι εστίασης, κλπ., συνεργαζόμαστε με το Δήμο ώστε η όποια μελλοντική ανάπτυξη διατηρήσει την ανθρώπινη της κλίμακα»
Οι άνθρωποι του Ριαλτό
Photo Credit: Παύλος Βρυωνίδης
“Η ιδιαιτερότητα του Ριάλτο προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από το ανθρώπινο του δυναμικό. Οι άνθρωποι που εργάζονται χρόνια για τον Οργανισμό, ακόμα και ως συνεργάτες, αποτελούν όντως την επιτυχία του μέσα στο χρόνο. Αυτό ισχύει βέβαια όχι μόνο για τους εργαζόμενους, αλλά και για τα Διοικητικά του Συμβούλια, που διαχρονικά έχουν συμβάλει στην σταθερότητα και στο απαραίτητο δημιουργικό κλίμα.”
Photo Credit: Μαρία Γεωργιάδου
Τα σχέδια για το μέλλον
Photo Credit: Παύλος Βρυωνίδης
Για την ώρα τα σχέδια μας δεν είναι πια, τόσο μακροπρόθεσμα. Αυτή η κρίση μας υποχρέωσε να επικεντρωθούμε στα πιο κοντινά, στα πιο άμεσα. Ωστόσο οι στόχοι που τέθηκαν με την ολοκλήρωση των 20 χρόνων, η ανάπτυξη προγραμμάτων που επικεντρώνονται στην κυπριακή δημιουργία, θεσμοί όπως αυτοί του «συνεργαζόμενου καλλιτέχνη», του «FlashArt» αναμφίβολα θα αναπτυχθούν περισσότερο στο επόμενο διάστημα. Αλλά όπως είπαμε και πιο πριν, για να μπορέσουμε να κρατηθούμε, για να συνεχισθεί η πολιτιστική παραγωγή του τόπου, χρειάζεται δίπλα από τη στήριξη της πολιτείας, των χορηγών και αυτή του κοινού, των θεατών.
Photo Credit: Αντρέας Χριστοφόρου
Το θέατρο Ριάλτο είναι μια ζωντανή Στέγη, ένας μη κερδοσκοπικός Οργανισμός που αφουγκράζεται, ενσωματώνει και αντανακλά τα ζητήματα της εποχής του. Η επαναλειτουργία του Θεάτρου Ριάλτο το 1999 από το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λεμεσού σφράγισε μια φωτεινή εποχή με την παρουσία κορυφαίων προσωπικοτήτων όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μιχάλης Κακογιάννης. Σήμερα 20 χρόνια μετά, το Θέατρο Ριαλτο καλείται περισσότερο από ποτέ, μέσα από τις παραστάσεις του, όχι μόνο να ψυχαγωγήσει, αλλά και να αγγίξει και αναδείξει ζητήματα που απασχολούν την κοινωνίας μας.
Photo Credit: Παύλος Βρυωνίδης
*Η συνέντευξη και οι φωτογραφίες πραγματοποιήθηκαν πριν από το μέτρο για υποχρεωτική χρήση μάσκας.
