Μέσα στις επόμενες μέρες η Deloitte αναμένεται να παραδώσει την μελέτη που ετοίμασε μετά από σχετική εντολή του ΚΟΤ και μέσα από την οποία θα εισηγείται για το πόσα καζίνο θα πρέπει να γίνουν και για το που θα πρέπει να λειτουργήσουν αυτά.
Δυστυχώς ή ευτυχώς οι αρχές εδώ στην Κύπρο, διαχρονικά κάνουν πάντοτε τα εύκολα δύσκολα και τα δύσκολα εύκολα. Έτσι φαίνεται να κάνουν και στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Δεν χρειαζόταν ολόκληρη μελέτη για το που να γίνουν καζίνο, αλλά καθαρή σκέψη χωρίς να μπαίνουν μπροστά συμφέροντα και τοπικιστικά κριτήρια. Και στα πλαίσια αυτά και σαν γενική αρχή, λέω λοιπόν, ας κάνουν ένα σε κάθε επαρχία.
Αν όμως θέλουμε να γίνουμε πιο σοβαροί, θα πρέπει τότε να βάλουμε κάτω κάποια στοιχεία και απλές προδιαγραφές.
Όπως ότι κοντά στο καζίνο θα πρέπει να υπάρχει θάλασσα γιατί αυτός που θα έλθει για το καζίνο δεν θα έλθει για να δει το άγαλμα Σολωμού και αν υπάρχει και μαρίνα κοντά στο καζίνο, ακόμη καλύτερα.
Βέβαια σημαντική προυπόθεση θα πρέπει να είναι ότι κοντά στο καζίνο θα πρέπει να υπάρχουν και πολυτελή ξενοδοχεία, γιατί αυτό θα έκανε το καζίνο πιο προσιτό στα άτομα με ψηλά εισοδήματα τα οποία ευελπιστούμε και πιστεύουμε ότι θα προσελκύσει.
Ως εκ τούτου και στα πλαίσια των πιο πάνω προδιαγραφών, η δική μου πρόταση είναι διπλή.
Πρώτη υποψήφια θα πρέπει να είναι η Λεμεσός. Γιατί είναι η μοναδική πόλη που πληρεί όλα τα πιο πάνω και η πόλη στην οποία διαμένουν μόνιμα, τριάντα χιλιάδες Ρώσοι και άλλοι ξένοι επιχειρηματίες.
Η δεύτερη μου πρόταση είναι κάπως πιο ριζοσπαστική. Και λέω, ας γίνει στο Ζύγι.
Αλλά να μην γίνει μόνο ένα, αλλά τρία ή τέσσερα καζίνο στην σειρά. Να κάνουμε δηλαδή κάτι σαν ένα μικρό Ατλάντικ Σίτυ, με μια προβλήτα τα καζίνο μπροστά και γύρω από το πανέμορφο λιμανάκι καφετέριες και ψαροταβέρνες.
Ναι το Ζύγι πληρεί αρκετές προδιαγραφές, όπως η θάλασσα, το νεο λιμανάκι που μπορεί να φιλοξενήσει και κότερα, αλλά και η απόσταση του, από την Λεμεσό, την Λάρνακα και την πρωτεύουσα.
Ωστόσο πρώτη επιλογή θα πρέπει να παραμένει η Λεμεσός. Με την επιλογή της Λεμεσού θα πρέπει να επιλεγεί κι΄ο χώρος. Και έχω και γι΄αυτό καθαρή πρόταση. Και είναι κι΄εδώ η πρόταση μου διπλή και απλή.
Η πρώτη επιλογή είναι βεβαίως το Μόντε Καπούτο. Με κάποιες κτηριακές προσθαφαιρέσεις, έχουμε ένα εκπληκτικό καζίνο, ένα καζίνο που θα μπορεί να προσφέρει επιλογές θεάματος και παιγνιδιών, κάτι δηλαδή όπως και το καζίνο της Μαγιόρκα.
Η άλλη επιλογή είναι το καζίνο να “κατέβει” στο κέντρο και να έλθει να κολλήσει δίπλα από την μαρίνα. Στην περίπτωση αυτή έχουμε το εργοστάσιο της ΚΕΟ ή το παλιό κεραμοποιείο του Κίρζη. Και τα δυο “κομμάτια” είναι ιδανικά.
Αυτά για το καζίνο και μην ακούσω ότι η Deloitte εισηγήθηκε κάτι για τα βουνά. Γιατί και οι Πλάτρες και ο Πρόδρομος μου αρέσουν πολύ αλλά δεν θα μπορούσαν να έχουν ένα πετυχημένο καζίνο. Θα μπορούσαν να κάνουν εκεί ένα ωραίο spa. Όχι όμως καζίνο.
Γιατί σκεφτείτε ας πούμε τον Ρώσο να μένει στο Four Seasons και να πάρει το αυτοκίνητο να πάει εκεί να πίει και κάτι τοις, ούτε που να το σκέφτεσαι δηλαδή. Άσε που ο Ρώσος βλέπει βουνά και δέντρα όλη μέρα. Θάλασσα είναι που δεν βλέπει και θέλει να δει.
Σας μιλάει κάποιος με πείρα, και επισκέψεις στα καζίνο, της Μάλτας, της Βιλαμμούρα-Πορτογαλίας, της Μαγιόρκας, της Μαρμπέγια-Ισπανία, βεβαίως του Ατλάντικ Σίτυ, κλπ. Και η αντιγραφή κάτι πετυχημένου δεν είναι ντροπή.
Ας αντιγράψουμε λοιπόν και ας προσθέσουμε στην αντιγραφή αυτή και τα δικά μας στοιχεία.
ο ΛΕΜΕΣ ιος …
