Η 43χρονη από τη Μάλτα εξελέγη από τον πρώτο μόλις γύρο της μυστικής ψηφοφορίας καθώς έλαβε 458 ψήφους
Η Ρομπέρτα Μετσόλα, η οποία εξελέγη την ημέρα των γενεθλίων της, γίνεται η τρίτη γυναίκα πρόεδρος του ΕΚ, μετά την Σιμόν Βέιλ (1979 – 1982) και την Νικόλ Φονταίν (1999 – 2002).
Η εκλογή της από τον πρώτο μόλις γύρο έγινε εφικτή καθώς υπήρξε συμφωνία ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, του Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους. Η διάδοχη κατάσταση στην κορυφή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έμοιαζε, εδώ και πολλούς μήνες, ως ένα παιχνίδι με μουσικές καρέκλες, καθώς υπήρχε έντονο παρασκήνιο ανάμεσα στις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του ΕΚ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθερους), ώστε έπειτα από τις όποιες διεκδικήσεις να επέλθουν οι απαραίτητες υποχωρήσεις για να επιτευχθεί ο συμβιβασμός.
Ο εκλιπών Νταβίντ Σασόλι εξελέγη πρόεδρος του ΕΚ το 2019, μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές, καταφέρνοντας να κερδίσει στον δεύτερο γύρο (από τους τέσσερις συνολικά που προβλέπονται) της μυστικής ψηφοφορίας, 345 ψήφους. Επρόκειτο για μια συμφωνία ανάμεσα στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ ώστε οι προεδρίες των ευρωπαϊκών οργάνων να κατανεμηθούν αναλογικά στις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες. Καθώς η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ προέρχονταν από το ΕΛΚ και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ από τους Φιλελεύθερους, η θέση της προεδρίας του ΕΚ συμφωνήθηκε να δοθεί, για ένα διάστημα 2,5 ετών, σε ένα μέλος των Σοσιαλδημοκρατών.
Το μεσοδιάστημα που μεσολάβησε μέχρι τη θλιβερή ανακοίνωση του θανάτου του Νταβίντ Σασόλι, οι Σοσιαλδημοκράτες στο Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες προσπάθησαν να διεκδικήσουν όσα περισσότερα ανταλλάγματα μπορούσαν για να δώσουν τη συγκατάθεσή τους στην παραλαβή της σκυτάλης της προεδρίας του ΕΚ από ένα μέλος του ΕΛΚ.
Τα ζητήματα αναφορικά με την προεδρία του ΕΚ δεν ήταν μόνο πολιτικά, αλλά και πολιτισμικά. Το 1979 η Γαλλίδα Σιμόν Βέιλ έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, του πρώτου, άμεσα εκλεγμένου, Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ήταν η ίδια που ως υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση του Ζακ Σιράκ κατάφερε να νομιμοποιήσει την άμβλωση στη χώρα της. Σαράντα δύο χρόνια αργότερα, η Ρομπέρτα Μετσόλα είναι μια πολιτικός που ποτέ της δεν έκρυψε την αντίθεσή της στο δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Για την ίδιαν, η χώρα καταγωγής της, η Μάλτα η τελευταία χώρα της ΕΕ με τους σκληρότερους νόμους κατά της άμβλωσης, έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει το μοντέλο της κοινωνίας της.
