Τα όρια του σκανδάλου αγγίζει, το θέμα που έχει προκύψει με τον καθαρισμό του φράγματος Σαϊττά αφού όπως αποδεικνύεται, το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί εδώ και αρκετό καιρό με τον τρόπο διάθεσης της λάσπης, είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί.
Το ζήτημα έχει να κάνει τόσο με την δικαιοδοσία στην διαχείριση του φράγματος αλλά κυρίως με την μόλυνση που ενδέχεται να προκαλείται από τους τεράστιους όγκους λάσπης στην οποία, μεταξύ άλλων, περιχέονται και υπολείμματα αμιάντου και η οποία διοχετεύεται στον ποταμό με κατάληξη το φράγμα του Κούρρη που, όπως είναι γνωστό αποτελεί την βασική πηγή υδροδότησης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την δημόσια υγεία.
Το φράγμα του Σαϊττα, χωρητικότητας 340.000κμ κατασκευάστηκε το 1958 και όσο και αν ακούγεται παράξενο, ανήκει στην δικαιοδοσία της Αρδευτικής Επιτροπής Τριμίλκλινης και όχι του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, όπως ισχύει με τα υπόλοιπα φράγματα. Όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιείται για άρδευση καλλιεργειών της κοινότητας Τριμίκλινης, εμπλουτίζοντας παράλληλα και το υδροφόρο στρώμα του Κούρρη.