του Ινκόγκνιτου
Αφορμή για το πιο κάτω σημείωμα είναι ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στη Λεμεσό την βδομάδα που μας πέρασε. Πιο συγκεκριμένα στην πλατεία ηρώων – τη δημόσια πλατεία καλύτερα, έγινε μια εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα μουσικής. Κάποιο από τα παρακείμενα κέντρα αναψυχής αντί να σεβαστεί το γεγονός, όπως έκαναν όλα τα υπόλοιπα κέντρα αναψυχής, θεώρησε ως «δικαίωμα» του να ανεβάσει την ένταση της μουσικής του.
Το πιο πάνω περιστατικό ειναι αποτέλεσμα της ανοχης που επιδεικνύουν οι δημοτικές αρχές, τόσο της Λεμεσου, όσο και αυτές της μείζονος πόλης, στην απαλλοτρίωση που υφίστανται οι δημόσιοι χώροι απο ιδιωτικα συμφέροντα. Μια ανοχη που επιβάλλεται απο την ανάγκη των Δήμων για αυξηση των εσόδων τους. Πως αλλιώς θα συντηρήσουν το υπεράριθμο προσωπικό τους και κατά ενα μεγάλο μέρος αντιπαραγωγικό; Για χάρη λοιπόν των εσόδων αυτών, οι δήμοι εκχωρούν δημόσιο χώρο σε ιδιώτες επιχειρηματιες. Ζωτικό χώρο για τους πολίτες μιας πόλης που ασφυκτιά λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης και της άναρχης δόμησης…
