Τα Φοινικάρια βρίσκονται σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από την πόλη της Λεμεσού, δίπλα από τον υδατοφράκτη Γερμασόγειας.Στο νότια συνορεύουν με τη Μουτταγιάκα, στα νοτιοδυτικά με τη Γερμασόγεια, στα δυτικά με την Ακρούντα, στα βόρεια με το Πραστειό Κελλακίου και στα ανατολικά με το Αρμενοχώρι.
Το χωριό υπήρχε κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια και πολύ πιθανόν να είχε ιδρυθεί από τα Βυζαντινά χρόνια. Σε παλαιούς χάρτες βρίσκεται σημειωμένο ως Phinica, ως Einicaria και ως Emicaria σε χάρτη της περιόδου της βενετοκρατίας. Δεν είναι όμως γνωστό εάν το χωριό υπήρξε φέουδο οποιασδήποτε οικογένειας ευγενών. Ακόμη, το χωριό βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη της Αμαθούντας και πιθανόν η περιοχή να ανήκε κατά την αρχαιότητα στο βασίλειο αυτό.
Για την προέλευση της ονομασίας του χωριού υπάρχουν 3 εκδοχές:
- Η επικρατέστερη εκδοχή, σύμφωνα και με τους παλαιότερους κατοίκους του χωριού, είναι ότι τα Φοινικάρια δέχονταν συχνά επιδρομές ώσπου καταστράφηκαν ολοσχερώς από μεγάλη πυρκαγιά. Σε σημείο ενός χιλιομέτρου νοτιότερα του χωριού υπάρχει γραμμένη στους χάρτες περιοχή «Καμένο Χωρκό». Πιστεύεται ότι εκεί ήταν το παλιό χωριό «Φοινικάρια». Έτσι λοιπόν, η ονομασία του προέρχεται από το αρχαίο πουλί φοίνικας που αναγεννάτε από τις στάχτες του.
- Μια άλλη εκδοχή λέει ότι η ονομασία του χωριού προέρχεται, προφανώς από το δέντρο φοινικιά, οπότε Φοινικάρια είναι τα μικρά δέντρα του φοίνικα. Ονομασίες προερχόμενες από το δέντρο φοινικιά συναντούνται πάρα πολλές στη Κύπρο.
- Η πιθανότερη εκδοχή είναι ότι τα Φοινικάρια κτίστηκαν από τους κατοίκους ενός παραθαλάσσιου χωρίου που σύμφωνα με μεσαιωνικούς χάρτες βρισκόταν στα ανατολικά των εκβολών του ποταμού Γερμασόγειας. Το χωρίο στους χάρτες σημειώνεται με το όνομα Einikas. Με την έναρξη των μεγάλων αραβικών επιδρομών οι κάτοικοι του χωρίου μετακινήθηκαν στην ενδοχώρα για προστασία. Αυτό το φανερώνει και ο τόπος όπου επέλεξαν να κτίσουν το χωρίο, το οποίο ακόμη και σήμερα δύσκολα εντοπίζεται. Το όνομα Einikas θα πρέπει να συνδέεται με τους αρχαίους Φοίνικες.