Η Λεμεσός υπήρξε πρωτοπόρα στον τομέα των επενδύσεων και της ανάπτυξης από πολύ νωρίς στην ιστορία της Κύπρου. Δεν θα μπορούσε βέβαια ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της ιστορίας της να είναι και η ίδρυση του ενός από τα σημαντικότερα τραπεζικά συστήματα στο νησί..
Η Λαϊκή Τράπεζα της Λεμεσού η οποία έπειτα μετονομάστηκε σε Λαϊκή Τράπεζα της Κύπρου, βρήκε μοιραίο τέλος έπειτα από 113 χρόνια παρουσίας το 2013.
Ιστορία:
Το 1901 ιδρύεται το “Λαϊκό Ταμιευτήριο Λεμεσού” από τέσσερις διακεκριμένους πολίτες της Λεμεσού, τους Αγαθοκλή Φραγκούδη, ο Ιωάννη Κυριακίδη, ο Χριστόδουλο Σώζο και Νεοκλή Ιωαννίδη. Σκοπός τους η ενθάρρυνση της αποταμίευσης ανάμεσα στο κοινό και ιδιαίτερα τους εργαζομένους. Το ταμιευτήριο στεγαζόταν αρχικά σ’ ένα σπίτι στη Λεμεσό, σύντομα όμως, με την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη του κοινού, άρχισε να δυναμώνει και απέκτησε το δικό του οίκημα στην οδό Αθηνών. Στα πρώτα 23 χρόνια της λειτουργίας του το Ταμιευτήριο δεχόταν καταθέσεις από “ένα σελίνι και άνω” και χορηγούσε δάνεια σε τρεχούμενους λογαριασμούς και γραμμάτια.
Το 1924 με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, το Ταμιευτήριο μετατρέπεται σε πλήρη τράπεζα σύμφωνα με το νόμο Περί Δημόσιων Εταιρειών που είχε θεσπιστεί λίγο νωρίτερα. Έτσι, εγγράφεται η πρώτη δημόσια εταιρεία στην Κύπρο με την ονομασία «Λαϊκή Τράπεζα Λεμεσού Λτδ» και φέρει αύξοντα αριθμό 1. Αυτό το γεγονός επιβεβαιώνει πλήρως τη διορατικότητα των μελών του Συμβουλίου, το οποίο για πρώτη φορά μετατρέπει ίδρυμα σε δημόσια εταιρεία, προσφέροντας στο κοινό την ευκαιρία να την κάνει κτήμα του. Το κοινό έχει πλέον την ευκαιρία όχι μόνο να αποταμιεύει και να καταθέτει, αλλά και να επενδύει σε μετοχές της τράπεζάς του. Η καινοτομία αυτή δίκαια χαρακτηρίστηκε ως το πρώτο έναυσμα για την ίδρυση του Χρηματιστηρίου στην Κύπρο.
Για 43 ολόκληρα χρόνια, χάρη στην επίπονη εργασία όλων όσων πρωτοστάτησαν στην ίδρυση αυτού του Οργανισμού η «Λαϊκή Τράπεζα Λεμεσού Λτδ» μεγαλώνει και αποκτά δυνάμεις. Παρά τα δύσκολα μεταβατικά χρόνια από την αποικιοκρατία στην ανεξαρτησία, η Λαϊκή Τράπεζα της Λεμεσού κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου, του οικογενειάρχη, του δασκάλου, του εμπόρου. Εναποθέτουν σ’ αυτήν όχι μόνο τα εισοδήματά τους, αλλά και τις ελπίδες και τα όνειρά τους για καλύτερες μέρες στο νησί.
Με πληροφορίες από ΤοΒημα.gr και Τίτο Κολώτα
