Στα άκρα είναι η δημόσια αντιπαράθεση εκπαιδευτικών με Αρχιεπίσκοπο. Χθες, ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, με δεύτερη παρέμβαση για το ζήτημα της Παιδείας, έκανε εκ νέου λόγο για ετσιθελισμούς και προσωπικές ατζέντες στον χώρο.
Σ’ επιστολή τους, εκπαιδευτικοί της Προοδευτικής Κίνησης ζητούν, μεταξύ άλλων, κατάργηση της αργίας για τη γιορτή του Αρχιεπισκόπου.
Αυτούσια η ανακοίνωση:
Αρχιεπίσκοπέ μου, να μιλήσουμε για εγωισμό, ετσιθελισμό και προσωπικές ατζέντες;
Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της για τις δηλώσεις του προκαθήμενου της Εκκλησίας για τους εκπαιδευτικούς, δηλώσεις οι οποίες δεν περιποιούν τιμή για κανέναν.
Ο Αρχιεπίσκοπος μάς έχει άλλωστε συνηθίσει σε έναν τόσο ρατσιστικό, διχαστικό, προσβλητικό και απαξιωτικό λόγο. Έναν λόγο που κανένας άνθρωπος που επικαλείται την ιεροσύνη δε θα έπρεπε να εκφέρει. Στις δηλώσεις του, ο αρχιεπίσκοπος καλεί την εκπαιδευτική κοινότητα να “αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να αφήσει τους εγωισμούς και τους ετσιθελισμούς, τις προσωπικές ατζέντες και να συνεργαστεί με τον Υπουργό Παιδείας για το καλό των παιδιών”.
Ανέφερε πως ο ίδιος εξεπλάγη με την κοσμοσυρροή της κινητοποίησης και χαρακτήρισε τους εκπαιδευτικούς φυγόπονους, που θέλουν μόνο την ησυχία τους και δεν ενδιαφέρονται για την πρόοδο των παιδιών.
Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών καταδικάζει όσο πιο έντονα μπορεί τις προαναφερόμενες δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου και ξεκαθαρίζει ότι:
– Ο Αρχιεπίσκοπος, ως άτομο, έχει δικαίωμα να έχει άποψη και να την εκφέρει όπου και όποτε θέλει. Όμως, σε κανένα δημοκρατικό και ευνομούμενο κράτος η εκκλησία δεν παρεμβαίνει στην εκπαίδευση. Καιρός να αναλάβει τον δικό του ρόλο, τον οποίο έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα, και να αφήσει το κράτος επιτέλους να λειτουργήσει, χωρίς τις δικές του παρεμβάσεις.
– Η θέση μας για την εκπαίδευση προκύπτει από τις σύγχρονες δημοκρατικές αξίες ισονομίας και σεβασμού των ατομικών ελευθεριών. Το δημόσιο σχολείο ως κρατικός φορέας και ως χώρος σύνθεσης απόψεων και πολιτισμών πρέπει να διατηρεί τον κοσμικό του χαρακτήρα, την αμεροληψία και την ουδετερότητά του απέναντι σε όλα τα παιδιά, χωρίς διακρίσεις. Για τον λόγο αυτό τασσόμαστε ξεκάθαρα υπέρ της κατάργησης της σχολικής αργίας για την ονομαστική γιορτή του Αρχιεπισκόπου, ενός ανθρώπου άλλωστε που κατ’ εξακολούθηση παραβιάζει διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
– Ο αγώνας των εκπαιδευτικών σήμερα πρέπει να αφορά όλους και όλες. Είναι πλέον αγώνας ενάντια στον σκοταδισμό της εκκλησίας, την αυταρχικότητα του κράτους και την επέλαση του ιδιωτικού κεφαλαίου σε ό,τι αποτελεί δημόσιο αγαθό. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών είναι, πλέον, αγώνας για την εμπέδωση της κοσμικότητας, τη διαφύλαξη της δημοκρατίας και την προστασία του δημόσιου πλούτου.
Η Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών δηλώνει ότι θα αγωνιστεί:
– Για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, σε έναν αγώνα μέχρι τέλους. Θα αγωνιστεί για μια καλύτερη παιδεία και ένα καλύτερο αύριο. Δε διαπραγματεύεται τα δικαιώματα και τις ανάγκες, τις δικές μας και των παιδιών μας για δημόσια παιδεία, αλλά ούτε το δικαίωμα μας για αντίσταση.
– Για τη μετατροπή των μαθητών/τριών μας σε κριτικά εγγράμματων πολιτών, τη μετατροπή τους σε «σκεπτόμενων ατόμων» που δε θα αναπαράγουν συγκεκριμένες κυρίαρχες στάσεις. Ατόμων που θα υπερασπίζονται τη δημοκρατία και θα αντιστέκονται σε ετσιθελισμούς και αντιδημοκρατικές νοοτροπίες.
Ατόμων που θα εντοπίζουν και θα αντιστέκονται σε προσωπικές ατζέντες, που θα αντιστέκονται σε έναν λόγο που αναδεικνύει τη σύγκρουση πολιτείας – εκπαιδευτικών, για να υποβαθμίσει τις ασήκωτες ευθύνες κάποιων στα σκάνδαλα της οικονομίας.
– Για τη μετατροπή των μαθητών/τριών μας σε «σκεπτόμενα άτομα», που θα σέβονται το περιβάλλον, τον πολιτισμό και την ιστορία του τόπου μας και τα οποία θα αγωνίζονται και θα αντιστέκονται σε οποιοδήποτε τα καταστρέφει ή τα λεηλατεί, απειλώντας πως «θα πάρει το τρακτέρ και θα τα ξηλώσει όλα».
– Για τη μετατροπή των μαθητών/τριών μας σε «σκεπτόμενα άτομα», που θα αγωνίζονται για μια δικαιότερη κοινωνία, που θα καταδικάζει έναν ρατσιστικό λόγο τύπου: «Τους αγαπούμε αυτούς τους παρείσακτους. Αλλά να πάνε στην πατρίδα τους».
– Για το κοινό καλό, μέσα από συλλογικό αγώνα. Μόνο έτσι θα μπορούμε να βλέπουμε τα παιδιά στα μάτια λέγοντάς τους πως εμείς τουλάχιστον προσπαθήσαμε για μια καλύτερη παιδεία, για ένα καλύτερο αύριο.
«Κάτω λοιπόν τα ψέματα όλα. Είμαστε σύμφωνοι. Το σχολείο το θέλετε σεις όργανο της κυριαρχίας σας. Και μεις αγωνιζόμαστε να σας το πάρουμε. Γιατί εμείς αγωνιζόμαστε για μια δικαιότερη και ανθρωπινότερη κοινωνία, λιγότερο υποκριτική, λιγότερο απάνθρωπη. Κι η δύναμη θα περάσει αργά ή γρήγορα στο μέρος της δικαιοσύνης» (Δ. Γληνός).
sigmalive.com
