Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας στα αποκαλυπτήρια της προτομής του Κώστα Κολώτα
Ανέκαθεν πίστευα ότι η ύψιστη τιμή για ένα εκπαιδευτικό ήταν και είναι η αναγόρευση του σε «Δάσκαλο» από τους ίδιους τους μαθητές του. Μεγάλη και σπάνια τιμή, τιμή που προκύπτει μόνο όταν ο εκπαιδευτικός έχει συνείδηση της ύψιστης αποστολής του.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευθύνη από την ανάπλαση της νεολαίας, τη μεταλαμπάδευση της γνώσης στους νέους, την ηθική διαπαιδαγώγηση των μαθητών. Ο Κωστής Κολώτας είχε απόλυτη επίγνωση της ευθύνης αυτής, και σε αυτήν αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του, υπηρετώντας πιστά το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.
Δεν περιορίστηκε ποτέ στα στενά όρια της εκπαιδευτικής ύλης, γνωρίζοντας την ανάγκη της κοινωνίας, και κυρίως της νεολαίας μας, για ολοκληρωμένη παιδεία, παρότρυνε τους μαθητές του να εντρυφήσουν στο θέατρο, στην ποίηση, στη μουσική, ανοίγοντάς τους νέες λεωφόρους μόρφωσης και διαμόρφωσης του χαρακτήρα τους.
Μόλος, Λεμεσός, Κύπρος
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης απευθύνει χαιρετισμό στα αποκαλυπτήρια της προτομής του Κώστα Κολώτα.
Γιατί «Δάσκαλος» δε γίνεσαι απλώς με την παράδοση της ακαδημαϊκής ύλης, «Δάσκαλος» γίνεσαι όταν έχεις την έγνοια για τον μαθητή, για τον άνθρωπο, για την πνευματική πρόοδό του, τη σφαιρική μόρφωσή του, για την ολοκλήρωσή του ως κοινωνικό ον, που θα είναι ωφέλιμο για την κοινωνία και τον συνάνθρωπο. Αυτή ήταν η έγνοια του Κωστή Κολώτα. Και σ ’αυτό το ταξίδι βρήκε συνοδοιπόρους τον Όμηρο, το Θουκυδίδη, τον Πλάτωνα, την αρχαία ελληνική γραμματεία και φιλοσοφία, μέσω της οποίας κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τις αρετές, το ήθος και τις αρχές που θα πρέπει να διέπουν τον άνθρωπο, έτσι ώστε να μπορεί παραγωγικά να ολοκληρώσει το ταξίδι της ζωής του.
Γιατί «Δάσκαλος» γίνεσαι όταν εγκαταλείπεις την έδρα και τη μετωπική διδασκαλία και με αγάπη παίρνεις τη θέση δίπλα στον μαθητή σου, όταν κάθεσαι μαζί του για να αφουγκραστείς τα προβλήματά του, τις ανησυχίες του και έμπρακτα τους δείχνεις τον δρόμο και τις επιλογές που του δίνει το σχολείο, η εκπαίδευση, η παιδεία.
Νοιώθω βαθύτατη συγκίνηση και πραγματική τιμή, που έχω το προνόμιο να τελώ τα αποκαλυπτήρια της προτομής που φιλοτέχνησε ο φίλος γλύπτης Φίλιππος Γιαπανής προς τιμή του αείμνηστου Δασκάλου, Κωστή Κολώτα. Και θέλω να συγχαρώ τον Δήμαρχο, το Δημοτικό Συμβούλιο και τον Δήμο Λεμεσού για την πρωτοβουλία αυτή. Γιατί ο Κωστής Κολώτας πέρα από εκπαιδευτικός υπήρξε μια λαμπρή προσωπικότητα της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της πόλης, της Κύπρου, αλλά και του Ελληνισμού γενικότερα.
Ριζοσπάστης και καινοτόμος, τολμηρός μεταρρυθμιστής των εκπαιδευτικών πρακτικών και ζωηρός οραματιστής, πρακτικός εφαρμοστής του πνευματικού γίγνεσθαι, ο αείμνηστος Κωστής Κολώτας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην κοινωνία της Λεμεσού, της πόλης που λάτρεψε και υπηρέτησε με αγάπη και μεγάλη αφοσίωση.
Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αρκετά γλαφυρά τον άνθρωπο, τον εκπαιδευτικό, τον ερευνητή, τον ενεργό πολίτη Κώστα Κολώτα. Ακόμη και αυτός ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας, που τόσο λάτρεψε δεν μπορεί να απεικονίσει αρκετά πειστικά την προσφορά και τις παρακαταθήκες που μας άφησε η απώλεια του αγαπημένου Δασκάλου.
Αγαπητέ Κωστή, η ζωή και το έργο σου, η έγνοια σου για τον μαθητή, η αγάπη σου για τον άνθρωπο θα αποτελεί για πάντα τον λυχνοστάτη που θα φωτίζει από τα μικρά μονοπάτια, από το μικρό, αλλά περήφανο χωριό σου το Άρσος, μέχρι τις λεωφόρους της αγαπημένης σου Λεμεσού.
