Σε προηγούμενα κείμενα είχαμε αναφερθεί στην επείγουσα πια ανάγκη για μαζική και εκτεταμένη δενδροφύτευση στις βασικές οδικές αρτηρίες της πόλης και στους παράδρομους καθώς και στα προφανή πλεονεκτήματα που θα προσέδιδε στην καθημερινότητα μια τολμηρή πεζοδρομοποίηση ολόκληρου του ιστορικού κέντρου της παλιάς Λεμεσού και της εμπορικής οδού Ανεξαρτησίας, συμπεριλαμβανομένης.
Γράφει ο Πάρις Δημητριάδης*
Σε παρόμοιο πνεύμα σκέψης και πολιτικής, που θα προωθούσε επιπρόσθετα πράσινη αστική κινητικότητα θα μπορούσαν να ενταχθούν και άλλα κεντρικά σημεία της πόλης μας. Φανταστείτε, για παράδειγμα, τις γειτνιάζουσες και δυνητικά πολύ αξιοποιήσιμες «πλατείες» Δικαστηρίου και Εναερίου, χωρίς αυτοκίνητα.
Μιλάμε για δύο πολύ προνομιακά σημεία εντός της πόλης της Λεμεσού, που εφάπτονται του ιστορικού κέντρου από τη μία και του παραλιακού πεζόδρομου από την άλλη και που αμφότερα λειτουργούν ως άχαροι και εντελώς ακαλαίσθητοι χώροι στάθμευσης.
Δεν θα αναβάθμιζε επιδραστικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων και επισκεπτών, εάν από αδιάφορα και άναρχα πάρκινγκ μετεξελίσσονταν και οι δύο μεγάλοι, αυτοί ανοιχτοί χώροι σε δημόσιες πλατείες που να λειτουργούσαν κιόλας ως προσελκυστικά και ενδιαφέροντα σημεία αναφοράς;
Συνέχεια στο limassol-today.com
