Το άρθρο του κ Αντώνη Λοΐζου «Καρναβάλια , πύργοι και Λεμεσός», που δημοσιεύτηκε στο Φιλελεύθερο στις 25/2/18, αναδεικνύει με συγκεκριμένα παραδείγματα πως η Λεμεσός με τις μεγάλες της διοργανώσεις όπως η Γιορτή του Κρασιού, το Καρναβάλι, ο διεθνής Μαραθώνιος, καθώς επίσης και τα μεγάλα έργα της, όπως η Μαρίνα, το παλιό Λιμάνι, το παραθαλάσσιο πάρκο με τις αποβάθρες του, το παραλιακό μας μέτωπο δηλαδή, προσέλκυσαν επενδυτές του γραφείου τους στη Λεμεσό ενώ κατευθύνονταν σε άλλες πόλεις.
Όλα τα πιο πάνω έφεραν ξανά στην μνήμη μας τις προσπάθειες και τους αγώνες για συγκεκριμένα έργα που ξεκινήσαμε επί δημαρχίας Δημήτρη Κοντίδη, όταν είχα την τιμή υπηρετήσω για 10 χρόνια ως μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου. Έργα ζωής και υποδομής, τα οποία αποπερατώθηκαν, συμπληρώθηκαν και επεκτάθηκαν με άλλα ακόμα πιο σημαντικά στα επόμενα δέκα χρόνια, επί δημαρχίας Ανδρέα Χρίστου.
Σε παλαιότερα άρθρα μου που δημοσιεύτηκαν στον τύπο και περιλαμβάνονται στο βιβλίο μου η «Λεμεσός, η θάλασσα και η παπαρούνα», αναφέρονται με λεπτομέρειες οι εντατικές και επίμοχθες προσπάθειες που κάναμε ώστε η παραμελημένη, η αδικημένη πόλη, η πόλη των «παρανομιών» και των «εμπρησμών» της δεκαετίας 80-90, ο φτωχός συγγενής που περνούσε τότε περίοδο πολεοδομικής και αναπτυξιακής μελαγχολίας, να βρει τον δρόμο της προόδου.
Μέχρι τότε και παρότι η Λεμεσός δέχτηκε τον μεγαλύτερο αριθμό εκτοπισθέντων, ελάχιστα επένδυσε το κράτος και ακόμα πιο λίγα ο ιδιωτικός τομέας. Δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου σεβασμός προς την αρχιτεκτονική μας κληρονομιά. Αξιόλογα και διατηρητέα κτίρια γκρεμίζονταν εν μια νυκτί. Ένα από τα παραδείγματα είναι η αντικατάσταση των νεοκλασικών και άλλων σημαντικών κτιρίων με το τείχος των άκομψων πολυκατοικιών στη βόρεια πλευρά της παραλιακής οδού. Επί δημαρχίας Γ. Κατσουνωτού, ο μόλος πλάτυνε προς όφελος του παραλιακού μετώπου, αλλά για χρόνια παρέμενε αναξιοποίητος με χωματένιο δάπεδο και χώρους για να σταθμεύουν μόνο αυτοκίνητα. Δυστυχώς η πόλη δεν είχε ακόμα αντιληφθεί την αξία της μεγαλύτερης προίκας της, της θάλασσας.
Η παραλία ήταν μια περιοχή όπου απλώνονταν ανάκατες οι πέτρες με τα χώματα, με ακακίες και μικρές εξόδους προς τη θάλασσα, όμως δεν μπορούσες να περπατήσεις κοντά στο νερό, ούτε υπήρχαν διευκολύνσεις για λουόμενους ή επισκέπτες.
Γι αυτό τέθηκαν επιτακτικά οι πιο κάτω στόχοι που με σκληρές και συνεχείς προσπάθειες πολλών χρόνων υλοποιήθηκαν ώστε να αναπτυχθεί και να προβληθεί η Λεμεσός ως το κατεξοχήν επιχειρηματικό κέντρο της Κύπρου με ιστορία, πολιτισμό και παραλιακό χαρακτήρα.
- Ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητας, προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και αλλαγή της νοοτροπίας των κατεδαφίσεων με στόχο τη διάσωση.
- Απαίτηση και συντονισμένη δράση του Δημοτικού Συμβουλίου για εγκαθίδρυση του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου στη πόλη. Αποκατάσταση και επανάχρηση παλιών δημόσιων κτιρίων και αναζωογόνηση του υποβαθμισμένου ιστορικού κέντρου.
- Αναβάθμιση των λαϊκών γιορτών με ευρεία συμμετοχή του κόσμου.
Το Καρναβάλι, απεγκλωβίστηκε από τα ξενοδοχεία της τουριστικής περιοχής και κατέβηκε στους δρόμους και τις πλατείες, καταλήγοντας να είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση παγκύπρια
- Εμπλουτισμός με πολλές άλλες διοργανώσεις παγκύπριας εμβέλειας όπως τα Μεγάλα Μπαλέτα, η Εβδομάδα Σύγχρονου χορού, το Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Ταινιών μικρού μήκους και άλλες.
- Ανάπλαση της Ακτής Ολυμπίων και της Ακτής Εναερίου που μετατράπηκαν σε ανοικτές και φιλόξενες πλαζ μέσα στη πόλη.
- Πλήρης ανακατασκευή του μόλου με τις αποβάθρες, τους πεζόδρομους και τους ποδηλατόδρομους, σε όλο το μήκος της παραλίας, ανάπτυξη πρασίνου, παιδότοποι και άλλα πολλά.
- Αναμόρφωση του Παλιού Λιμανιού – μετά από αρχιτεκτονικό διαγωνισμό – με ένα εξαιρετικό χερσαίο σύμπλεγμα κτιρίων, πλατειών και πεζοδρόμων για ψυχαγωγία και ποικίλες εκδηλώσεις. Το έργο βραβεύτηκε το 2016 με το Α’ κρατικό βραβείο αρχιτεκτονικής.
- Κατασκευή της Μαρίνας για την οποία είχαν καταβληθεί πάρα πολλές προσπάθειες, με χωροθέτηση της μέσα στη πόλη, κοντά στο εμπορικό κέντρο, σε μια άλλοτε υποβαθμισμένη περιοχή.
- Δημιουργία γραμμικών πάρκων και ποδηλατοδρόμων που αναβαθμίζουν τη ποιότητα ζωής και κατατάσσουν τη Λεμεσό ψηλά στις προτιμήσεις των πολιτών.
Με όλα τα πιο πάνω έργα που είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους με μέτωπο την ανοικτή θάλασσα, ουσιαστικά δημιουργήθηκε μια πρόσθετη μικρή πολιτεία, με τεράστιους δημόσιους χώρους, την οποία επισκέπτονται καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι από όλη τη Κύπρο.
Ο Δήμος Λεμεσού, σεβάστηκε την ιστορία της πόλης αλλά συγχρόνως ανανέωσε την εικόνα της. Πήρε κυριολεκτικά πάνω του το βάρος της πολιτιστικής, αναπτυξιακής και οικονομικής δραστηριότητας, όχι μόνο της πόλης και επαρχίας, αλλά ολόκληρης της Κύπρου όπως αποδεικνύεται και στο άρθρο του κ Αντώνη Λοΐζου.
Χωρίς τα πιο πάνω δεν θα ήταν δυνατό να προσελκυστούν στη Λεμεσό οι εκατοντάδες ξένες εταιρίες, η ναυτιλιακή κοινότητα, οι χιλιάδες νέοι συμπολίτες μας από χώρες του εξωτερικού, ο ποιοτικός τουρισμός, οι νέες σημαντικές επενδύσεις. Γι αυτό και οι ευθύνες της Τοπικής Αρχής είναι τεράστιες. Αυτή η μεγάλη κληρονομιά, η πλούσια υποδομή, πρέπει να διατηρείται σε άριστη κατάσταση, να τυγχάνει ιδιαίτερης φροντίδας, συντήρησης και καθαριότητας, να παραμένει φιλική και προσβάσιμη για όλους.
Οφείλει ακόμη η Τοπική Αρχή να ολοκληρώσει τους υφιστάμενους σχεδιασμούς και να δρομολογήσει την ανάπλαση της δυτικής παραλιακής περιοχής από τη Μαρίνα μέχρι το Νέο Λιμάνι που περιλαμβάνει και την Ακταία Οδό, όπως και να προχωρήσει τάχιστα, με την υλοποίηση των συγχρηματοδοτούμενων έργων των 22 εκ. ευρώ τα οποία εξασφάλισε το προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο.
Με αυτή την ευκαιρία ευχαριστούμε τον κ. Αντώνη Λοΐζου ο οποίος διαχρονικά στηρίζει τη πόλη και τον Δήμο και καταθέτει πάντοτε καινοτόμες ιδέες.
Κρίστιαν Αργυρίδου – Χρίστου
Αρχιτέκτονας
