Μπορεί το παραλιακό µέτωπο της Λεµεσού να έχει αλλάξει ριζικά εικόνα την τελευταία εικοσαετία, ωστόσο καθολική είναι η εκτίµηση ότι η «νέα Λεµεσός» δηµιουργείται πλέον στο δυτικό παραλιακό άκρο της πόλης. Η περιοχή µεταξύ των δύο λιµανιών, η οποία ήταν για δεκαετίες υποβαθµισµένη έχει αρχίσει πλέον να παίρνει τα πάνω της. To τεράστιο ενδιαφέρον για ιδιωτικές επενδύσεις, σε συνδυασµό µε τους σχεδιασµούς για την Ακταία Οδό, δικαιώνουν τον χαρακτηρισµό «χρυσό µίλι της Λεµεσού» που της έχει δοθεί προ πολλού.
Ως το Financial Center, όχι µόνο της Λεµεσού αλλά ολόκληρης της Κύπρου, βλέπει ο επιχειρηµατικός κόσµος να εξελίσσεται στην επόµενη δεκαετία η συγκεκριµένη περιοχή. Ταυτόχρονα όµως, υποδεικνύεται έντονα η ανάγκη να δράσει άµεσα τόσο η κυβέρνηση όσο και οι τοπικές Αρχές για προετοιµασία της περιοχής για τη µεγάλη ανάπτυξη αλλά και να προωθηθούν χωρίς άλλη καθυστέρηση οι σχεδιασµοί και υλοποίηση των υποδοµών που αφορούν την Ακταία Οδό.
Το δυτικό παραλιακό άκρο της πόλης, η περιοχή που εκτείνεται µεταξύ των δύο λιµανιών, είναι µια ιδιάζουσα περιοχή µε ειδικό χαρακτήρα και δεν σηκώνει άλλες καθυστερήσεις ο εξωραϊσµός και η αξιοποίησή της, µας ανέφερε ο πρόεδρος του ΕΒΕΛ Ανδρέας Τσουλόφτας.
Τεράστιο ενδιαφέρον για επενδύσεις
Επισηµαίνει ότι «µετά από δύο χρόνια που παλεύουµε µε τους υπουργούς, εξαγγέλθηκαν ζώνες οι οποίες περιλαµβάνουν ψηλά κτίρια µε υπόγεια πάρκινγκ και πολύ πράσινο». Σηµειώνοντας ότι δόθηκαν χαλαρώσεις στο ύψος για να είναι αραιά τα κτίρια και ότι «όλα τα κοµµάτια εκεί είναι των 5-10 χιλιάδων τετραγωνικών το καθένα και όλα αγορασµένα για µεγάλες επενδύσεις», ο κ. Τσουλόφτας παρατηρεί ότι ήδη υπάρχουν 6-7 εγκεκριµένες άδειες και κάποιες επενδύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, ενώ υπάρχουν και άλλοι ενδιαφερόµενοι έτοιµοι να αρχίσουν.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΛ εκφράζει παράλληλα και έντονη δυσαρέσκεια για την ακαταστασία που επικρατεί επί της παραλίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι εκεί «υπάρχει ένα αχούρι… ένας άθλιος χωµατόδροµος και κατά µήκος οι εγκαταστάσεις επιδιόρθωσης σκαφών, ξυλουργεία και εγκαταλειµµένοι επαγγελµατικοί χώροι… µια ανεπίτρεπτη κατάσταση για την οποία ούτε η κυβέρνηση ούτε ο ∆ήµος Λεµεσού επιδεικνύουν το απαιτούµενο ενδιαφέρον ανατροπής της…»
Να θυµίσουµε ότι έχει ληφθεί απόφαση εδώ και χρόνια για µετακίνηση των ελάχιστων εργαστηρίων κατασκευής και επιδιόρθωσης σκαφών που ακόµα λειτουργούν στο καρνάγιο, στην περιοχή Ζυγίου-Βασιλικού, αλλά ακόµα τίποτε δεν έχει γίνει. Μάλιστα, οι ίδιοι οι καραβοµαραγκοί και άλλοι επαγγελµατίες που δραστηριοποιούνται σε υποστατικά της περιοχής, µας ανέφεραν ότι δεν έχουν καµιά επίσηµη ενηµέρωση από την κυβέρνηση ή τον δήµο για το θέµα της µετακίνησής τους. Ούτε, όπως πληροφορούµαστε, έχει γίνει ακόµα κάποια υποδοµή στην περιοχή Ζυγίου-Βασιλικού, ώστε να µπορούν να µεταφερθούν τα εργαστήρια που λειτουργούν στο καρνάγιο της Λεµεσού και να δραστηριοποιηθούν στους νέους χώρους.
Το ΕΒΕΛ ζητά κινητικότητα από κυβέρνηση και δήµο
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΛ υποδεικνύει ακόµα ότι θα πρέπει άµεσα να κινηθούν και κάποιες άλλες διαδικασίες. Για παράδειγµα, θα πρέπει η Αρχή Ηλεκτρισµού και οι άλλες υπηρεσίες να ξεκινήσουν να σχεδιάζουν αυτά που χρειάζεται να κάνουν. «Πρέπει όµως κάποιος να τους φωνάξει…» όπως χαρακτηριστικά λέει, αναφέροντας ότι έχει επισηµάνει στον δήµαρχο «ότι πρέπει να επιδιώξει συναντήσεις µε όλες αυτές τις υπηρεσίες και τα αρµόδια υπουργεία, να αναληφθούν πρωτοβουλίες και να ασκηθούν πιέσεις τόσο από τον δήµο όσο και από τους βουλευτές της Λεµεσού και όχι να περιµένουν µόνο κινήσεις από τον ιδιωτικό τοµέα». Από την πλευρά του το ΕΒΕΛ θα εισηγηθεί στον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας τη σύσταση διυπουργικής επιτροπής για την άµεση προώθηση του θέµατος.
Η διαµόρφωση της Ακταίας Οδού, µιας διαδροµής µήκους 2 περίπου χιλιοµέτρων, για την οποία εδώ κι χρόνια έχουν εξαγγελθεί κάποιοι σχεδιασµοί, οι οποίοι όµως παραµένουν ακόµα στα χαρτιά, είναι αναµφίβολα το πιο σηµαντικό έργο στην περιοχή.
Μια περιοχή που η λειτουργικότητά της θα βασίζεται στη βιώσιµη κινητικότητα, µε µεγάλους ανοικτούς χώρους πρασίνου, µε πεζόδροµους, ποδηλατοδρόµους, ακόµα και λωρίδες για αποκλειστική κυκλοφορία λεωφορείων. Μια προµενάδα που θα πλαισιώνεται από τα διατηρητέα βιοµηχανικά κτίρια της περιοχής, τα οποία µπορούν και πρέπει να συντηρηθούν και να αξιοποιηθούν σωστά. Και υπάρχουν πολλά πρότυπα σε άλλες παράλιες ευρωπαϊκές πόλεις µε κοινά χαρακτηριστικά µε τη Λεµεσό, από τα οποία µπορούν να εµπνευστούν οι δηµοτικές Αρχές και οι όποιοι άλλοι εµπλεκόµενοι φορείς. Αυτό αναζητά ο κόσµος της Λεµεσού κι αυτό αναµένει ότι θα προωθηθεί από τη δηµοτική Αρχή.
Σηµαντικό τµήµα της Ακταίας Οδού τα βιοµηχανικά κτίρια
Μοναδικό κοµµάτι της ιστορίας της Λεµεσού αποτελεί η πλούσια βιοµηχανική κληρονοµιά της, όπως καταγράφεται από τα κτιριακά συγκροτήµατα που εκτείνονται κατά µήκος της παραλίας και παρουσιάζουν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό, πολεοδοµικό και τεχνολογικό ενδιαφέρον. Τα περισσότερα από αυτά είναι εδώ και καιρό ερηµωµένα, ωστόσο δεν υπάρχει ο φόβος κατεδάφισής τους, αφού έχουν κηρυχθεί διατηρητέα µε διάταγµα που εκδόθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών επί υπουργίας Ελένης Μαύρου.
Πρόκειται για 11 συνολικά κτίρια και συγκεκριµένα για το Κεραµείο (σώζεται το κεντρικό κτίριο του εργοστασίου που χτίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα), τις οινοβιοµηχανίες ΚΕΟ, ΛΟΕΛ, ΣΟ∆ΑΠ, ΕΤΚΟ και Παντελίδη, το εργοστάσιο της Coca Cola, τη Συνεργατική Χαρουπιών, τη Cyprus Grain Commission (σιλό σιτηρών) και τα παλιά ∆ηµοτικά Σφαγεία.
Κάποια από αυτά τα µεγάλα κτίρια έχουν αγοραστεί από ξένους επενδυτές. Οι αναπτύξεις, πολλών εκατοµµυρίων, που προγραµµατίζονται ή βρίσκονται σε εξέλιξη καλύπτουν τα µη κηρυγµένα σε διατηρητέα τµήµατα αυτών των κτιρίων.
Όπως υποδεικνύουν αρχιτέκτονες και άλλοι ενδιαφερόµενοι φορείς, τα σηµαντικά µέρη των βιοµηχανικών κτιρίων και συµπλεγµάτων θα πρέπει να διατηρηθούν, να αποκατασταθούν και να αποτελέσουν πρότυπο διατήρησης της βιοµηχανικής µας κληρονοµιάς µε την ιδιαίτερη ιστορική, κοινωνική, αρχιτεκτονική και τεχνολογική αξία που αναπτύχθηκε από τα τέλη του 19ου έως τα µέσα του 20ού αιώνα. Η καλύτερη επιλογή, όπως επισηµαίνεται, είναι να δηµιουργηθούν ήπιες χρήσεις σε συνδυασµό µε σύγχρονες αναπτύξεις βασισµένες σε µοντέρνες αντιλήψεις αρχιτεκτονικού και πολεοδοµικού σχεδιασµού. Θα πρέπει, όπως υποδεικνύεται, οι νέες αναπτύξεις να γίνουν κάθετα σε ύψος, µε µικρή κάλυψη, µε αρκετούς ελεύθερους χώρους πρασίνου και πλατείες, ώστε να αναδεικνύονται τα διατηρητέα βιοµηχανικά κτίρια όταν αυτά συντηρηθούν.
Του Χρήστου Χαραλάµπους
Πηγή: Dialogos.com.cy
