Ο Πτηνολογικός Σύνδεσμος καταγγέλλει ότι η νέα ανάπτυξη αφορά το διαχωρισμό 78 οικοπέδων στο Ζακάκι Λεμεσού, σε χώρο μεταξύ του καζίνου-θέρετρου και της Λίμνης Ζακακίου, τα οποία προορίζονται για ανάπτυξη σπιτιών, διαμερισμάτων και γραφείων. Η έκταση, που αναλογεί περίπου σε 45 γήπεδα ποδοσφαίρου, γειτνιάζει με την περιοχή Natura 2000 των Υγροτόπων Ακρωτηρίου και βρίσκεται εντός της περιοχής που έχει αναγνωριστεί ως «Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά» και που θα έπρεπε να είχε καθοριστεί ως Natura 2000 για δύο είδη αρπακτικών πουλιών -τον Μαυρομμάτη (Falco eleonorae) και το Μαυροφάλκονο (Falco vespertinus). Τα προστατευόμενα αυτά αρπακτικά θα επηρεαστούν σημαντικά από την απώλεια του αγροτικού τοπίου και του βιότοπου της περιοχής που θα επιφέρει η εν λόγω ανάπτυξη (ειδικά σε συνδυασμό με τις άλλες αναπτύξεις που έχουν αδειοδοτηθεί στη περιοχή).
Ο Πτηνολογικός θεωρεί αδικαιολόγητη την αδειοδότηση του διαχωρισμού των οικοπέδων και επικρίνει τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για τη γνωμοδότηση του έργου, η οποία όχι μόνο μπορεί να θεωρηθεί παράτυπη, αλλά προσβάλλει και την κοινή νοημοσύνη. Η γνωμοδότηση παραβιάζει μάλιστα τους περιβαλλοντικούς όρους που τέθηκαν (από την ίδια αρχή) για μετριασμό των επιπτώσεων από το καζίνο-θέρετρο.
Ανύπαρκτη η οικολογική αξιολόγηση
Όταν προτείνονται έργα κοντά ή εντός περιοχών Natura 2000 απαιτείται οικολογική αξιολόγηση, η οποία θα καταδείξει τις τυχόν επιπτώσεις που θα έχει το έργο στα είδη και στην περιοχή. Σε αυτή την περίπτωση, η οικολογική αξιολόγηση του εν λόγω έργου δεν έγινε ποτέ, αφού δεν ζητήθηκε κάτι τέτοιο, ούτε από τις Κυπριακές αρχές ούτε από τις Βρετανικές Βάσεις.
Προβληματικοί όροι που μπάζουν νερά
Παρόλα αυτά, η Περιβαλλοντική Αρχή δεν έφερε ένσταση στο διαχωρισμό των οικοπέδων, αρκεί να εφαρμοστούν οι όροι που περιλήφθηκαν στη γνωμοδότηση του έργου. Όροι οι οποίοι, ιδιαίτερα όσον αφορά την περιοχή Natura 2000 και τις επιπτώσεις στα είδη, προτείνονται χωρίς επιστημονική βάση, αφού η οικολογική αξιολόγηση απουσιάζει.
Σε αυτούς τους όρους περιλαμβάνονται όροι για τα πουλιά, οι οποίοι όχι μόνο αδυνατούν να περιορίσουν τις επιπτώσεις του έργου στα είδη, αλλά ως επί το πλείστο δεν έχουν καμία σχέση με την οικολογία των σημαντικών πουλιών που θα επηρεαστούν από το έργο αυτό. Στους όρους περιλαμβάνονται επίσης σχέδια τοπιοτέχνησης, τα οποία επιχειρούν να «αντισταθμίσουν» την απώλεια του βιοτόπου που θα χαθεί. Από την εξίσωση αυτή υπολείπεται η παράμετρος ότι οι πράσινοι αυτοί χώροι προορίζονται να δημιουργηθούν στις παρυφές μιας μεγάλης ανάπτυξης και δεν μπορούν να εξισωθούν με τον αγροτικό βιότοπο που καταργείται.
Επιπρόσθετοι περιορισμοί έχουν περιληφθεί και για τον κύριο δρόμο που θα εξυπηρετεί την ανάπτυξη και που θα κατασκευαστεί στο νότιο σύνορό της, κατά μήκους του ευαίσθητου οικοσυστήματος του Ακρωτηρίου. Περιορισμοί οι οποίοι μόνο ως αστείοι μπορούν να εκληφθούν, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ο δρόμος αυτός έχει πάρει το πράσινο φως, χωρίς καν να έχει γίνει οποιαδήποτε περιβαλλοντική μελέτη για αυτόν. Εξάλλου, η ίδια η γνωμοδότηση αναγνωρίζει ότι δεν αξιολογήθηκαν μέτρα για τον περιορισμό της όχλησης.
Επιπλέον κωμικοτραγικό είναι το γεγονός ότι η κατασκευή του δρόμου αντικρούεται με όρο που βρίσκεται στη γνωμοδότηση της ίδιας της Περιβαλλοντικής Αρχής, η οποία εκδόθηκε το 2011 για το Τοπικό Σχέδιο Λεμεσού, με τον οποίο ζητείται να αφήνονται λωρίδες πρασίνου στα όρια περιοχών όπως της συγκεκριμένης με την αλυκή. Παρόλο που η γνωμοδότηση αναγνωρίζει ότι δεν έχει προταθεί οποιοδήποτε σχέδιο διαχείρισης του προβλήματος με τα κουνούπια εντός της ανάπτυξης, το οποίο η ίδια εκτιμά ότι θα είναι σοβαρό, προτείνονται όροι για εκ των υστέρων μελέτη του προβλήματος, καθώς και χαλαροί περιορισμοί στη χρήση εντομοκτόνων. Είναι αναμενόμενο ότι η ενόχληση από τα κουνούπια στους μελλοντικούς χρήστες της ανάπτυξης θα έχει ως επακόλουθο την αυξανόμενη πίεση για αποστράγγιση παρακείμενων προστατευόμενων υγροτόπων όπου αναπαράγονται τα κουνούπια, όπως τη Λίμνη Ζακακίου.
Το κερασάκι στην τούρτα Όροι είχαν τεθεί και στη θετική γνωμοδότηση για το καζίνο-θέρετρο, το οποίο συνορεύει στο νότιο του άκρο με το εν λόγω έργο. Ένας από αυτούς, και ουσιώδης κατ’ ακρίβεια για τη διατήρηση της φύσης, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του καζίνου, ήταν η τοπιοτέχνηση του δημόσιου πρασίνου της ανάπτυξης νότια του έργου, ώστε να προστατεύεται ο υγρότοπος και η άγρια ζωή με τη δημιουργία ενός “buffer zone”.
Μόνο που νότια του καζίνου-θέρετρου δεν θα βρίσκεται πλέον ούτε “buffer zone”, ούτε υγρότοπος, ούτε άγρια ζωή. Θα βρίσκεται ακόμη μια ανάπτυξη, παρόμοιας εμβέλειας. Κάπως έτσι, λοιπόν, κομμάτι-κομμάτι, χάνεται ο σημαντικότερος υγρότοπος της Κύπρου. Στο βωμό της ανάπτυξης και του χρήματος, με παράτυπες, προβληματικές διαδικασίες και αποποίηση ευθυνών. Ποιος ο ρόλος των περιβαλλοντικών αρχών, αν όχι η διασφάλιση της προστασίας των πολυτιμότερων βιότοπων του τόπου μας; Τι είναι αυτό το προβληματικό όραμα που έχει το κράτος για τη «βιώσιμη» ανάπτυξη του νησιού μας;
Πηγή: dialogos.com.cy
