Η Λεμεσιανή αθλήτρια, Σοφία Ασβεστά, που αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και έφτασε μέχρι τους “16” στο άθλημα του Τζούντο, έκανε μια μακροσκελή ανάρτηση στα ΜΚΔ της μετά τον αποκλεισμό της από την Γαλλίδα Αμαντίν Μπουσά (4η στην παγκόσμια κατάταξη).
Αναλυτικά η ανάρτηση της Κύπριας αθλήτριας του Τζούντο:
Πολύ ανάμεικτα συναισθήματα! Έχω κάνει πολύ δρόμο για να φτάσω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Προπονούμαι χρόνια για να βγω έξω, περίμενα αυτή τη μέρα και όλα πέρασαν τόσο γρήγορα σαν μια στιγμή.
Αυτή η μέρα θα μείνει στη μνήμη μου. Είναι ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου. Έναρξη του επόμενου γύρου προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες LA2028.
Ευχαριστώ όλους όσους ήταν εκεί για να με στηρίξουν, το εκτιμώ πραγματικά. Πολλοί παρακολούθησαν τον διαγωνισμό μου, ανησύχησαν για μένα, χάρηκαν για τη νίκη μου και ήταν περήφανοι για την απόδοσή μου. Ευχαριστώ τον καθένα και τον καθένα για αυτό!
Νομίζω ότι αγωνίστηκα με αξιοπρέπεια και με περισσότερη αυτοπεποίθηση, δεν πρόκειται να σταματήσω εκεί, θα προπονηθώ περισσότερο και θα πιστέψω στον εαυτό μου για να πάνε όλα καλά.
Φυσικά, είμαι απογοητευμένη, ήθελα περισσότερα, ήθελα να μην κάνω λάθη, αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι αυτά τα λάθη θα με κάνουν πιο έμπειρη και πιο προσεκτική στον αγώνα.
Πολλοί ρώτησαν πώς ήταν να αγωνίζεσαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ποια είναι τα συναισθήματα; Για να είμαι ειλικρινής, γνωρίζοντας τον χαρακτήρα μου, προσπάθησα να μην σκεφτώ ότι ήταν ένας διαγωνισμός μεγάλος, έπεισα τον εαυτό μου όπως και σε προηγούμενους αγώνες, έτσι ώστε ο αγώνας να είναι σαν κανονική προπόνηση, για να κρατήσω τον αγώνα και να τον απολαύσω. Το ταξίδι ήταν δύσκολο στο πρώτο ματς. Όμως τα κατάφερα και κέρδισα.
Πριν το δεύτερο παιχνίδι, πριν βγω να παίξω με τη Γαλλίδα, όλες οι κερκίδες την επευφημούσαν, φώναζαν δυνατά το όνομά της, είχε πολύ θόρυβο. Μόλις έκλεισα τα αυτιά μου και θυμήθηκα την αποστολή που μου είπε ο προπονητής μου.
Πολεμώντας τον Μπουσάρντ, έσβησα από τις έξω κραυγές. Δεν άκουσα τις κερκίδες και η πάλη συνεχίστηκε όπως στην προπόνηση. Δυστυχώς έκανα ένα λάθος που με έκανε να χάσω στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα. Τώρα ξέρω τι να δουλέψω περισσότερο και να γίνω καλύτερη!
Αν αυτό είναι το Θέλημα του Θεού, τότε όλα όσα ονειρεύομαι θα γίνουν πραγματικότητα!
Για άλλη μια φορά, θέλω να πω ευχαριστώ στην οικογένειά μου, που ήρθε στο Παρίσι για να με στηρίξει, ευχαριστώ στους προπονητές που ήταν μαζί μου εκείνη την ημέρα και σε όλους τους Κύπριους που ήταν εκεί για να με στηρίξουν!
