Από τις 24 Ιουνίου 2011, αστυνομικοί με ποδήλατα, περιπολούν στην παλιά Λευκωσία.
Αστυνομικοί με ποδήλατα καλύπτουν την εντός των τειχών Λευκωσία, στο πλαίσιο όπως είχε τότε λεχθεί, πιλοτικού σχεδιασμού.
Οπως αναφέρετο σε σχετική Αστυνομική ανακοίνωση, η εφαρμογή αστυνομικών περιπολιών με ποδήλατα ”εντάσσεται στο πλαίσιο του στρατηγικού στόχου για πιο άμεση ανταπόκριση, καλύτερη επαφή με τους πολίτες και κατ’ επέκταση, περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρονται”.
Στην ανακοίνωση αναφέρετο ακόμη ότι η πρακτική αυτή εφαρμόζεται από Αστυνομίες αρκετών χωρών στο εξωτερικό, σε παρόμοιες περιοχές με την εντός των τειχών Λευκωσία, με θετικά αποτελέσματα. Σημειώνετο εξάλλου ότι πρόκειται για θεσμό φιλικό προς το περιβάλλον.
Η Βοηθός Αρχηγός Εκπαίδευσης Μαριάννα Φραντζή, είχε επισημάνει τότε, ότι θα αξιολογούνταν τα αποτελέσματα της εφαρμογής της πρακτικής αυτής σε πιλοτική βάση, για να αποφασιστεί η περαιτέρω εξέλιξή της και σε άλλες επαρχίες.
Αυτά έγιναν πριν από ενάμισυ χρόνο.
Πριν διερωτηθούμε αν θα ήταν καλό να υπάρξει κάτι τέτοιο και στη Λεμεσό, μετά και τα έργα ανάπλασης που έγιναν στο κέντρο της πόλης μας και τις δεκάδες παρανομίες που υπάρχουν και γίνονται καθημερινά στις περιοχές αυτές, σας ενημερώνουμε, ότι εδώ και οκτώ μήνες, δηλαδή από δημαρχίας Γιωρκάτζη και οι τροχονόμοι του δήμου Λευκωσίας, έχουν ανέβει σε ποδήλατα.
Πριν συνοψίσουμε λοιπόν τι γίνετε ή δεν γίνετε στην Λεμεσό, θα σας κάνουμε και μια μικρή ενημέρωση για την Νίκαια.
Πως ήταν, πως έγινε και τι γίνεται στην Νίκαια. Μια πόλη την οποία θα χαρακτηρίζαμε σαν παρόμοια με την Λεμεσό.Η Νίκαια είναι γνωστό ότι κατακλύζεται κάθε χρόνο από χιλιάδες τουρίστες. Βρίσκεται μεταξύ Μονακό και Καννών και κατ΄εμας είναι πιο ωραία πόλη από τις δυο αναφερόμενες και η πιο ωραία στην Γαλλοιταλική ριβιέρα.
Δεν ήταν όμως πάντα έτσι.
Η Νίκαια ήταν μια πόλη την οποία διεκδικούσαν πριν αρκετά χρόνια και για πολλά χρόνια, η Ιταλία και η Γαλλία. Κατέληξε στην Γαλλική επικράτεια, ωστόσο λόγω της γειτνίασης της με την Ιταλία αλλά και λόγω του ότι είναι παραλιακή, είχε καταστεί κέντρο μεταναστών με παράνομους και πολλά γκέτο.
Πριν από μερικά χρόνια άρχισε η προσπάθεια αναβάθμισης και εξωραισμού της πόλης. Ο παραλιακός της, κάτι περίπου όπως ο δικός μας παραλιακός με ακτίνα από το Crown Plaza μέχρι το παλιό λιμάνι, φτιάχτηκε όσο γινόταν και έγινε το επίκεντρο του τουρισμού.
Αναβαθμίστηκαν κάποια ξενοδοχεία, φτιάχτηκε η παραλία η οποία είναι με βότσαλα, ενώ και η θάλασσα μέσα δεν λέει πολλά, αλλά φτιάχτηκε όσο καλύτερα και συσταρισμένα γινόταν. Παράλληλα ένα νεοκλασικό κτήριο έγινε καζίνο, ενώ σε μια συγκεκριμένη γωνιά μαζεύτηκαν και οι μπουτίκ των επώνυμων σχεδιαστών.
Λίγο πιο μέρα, μερικά μόλις μέτρα, στήθηκε μέσα σε ένα μαγαζάκι μερικών τετραγωνικών κι΄ένας αστυνομικός σταθμός. Ο σταθμός που αστυνομεύει και προστατεύει το εμπορικό και τουριστικό κέντρο της Νίκαιας.
Λίγο πιο μέσα από τον παραλιακό, ξεπροβάλλουν δρομάκια και μικρές πλατείες από την παλιά Νίκαια, τα οποία έχουν πεζοδρομηθεί και στα οποία λειτουργούν εστιατόρια, παραδοσιακά αυτά με τα μύδια, καφετέριες, μικρές αγορές. Αυτά τα δρομάκια σφίζουν από ζωή.
Όλα συσταρισμένα, χωρίς διαφημιστικές ομπρέλλες, χωρίς παράνομες επεκτάσεις, απλά και γουστόζικα, με χρώμα και φινέτσα τοπική και βεβαίως χωρίς αυτοκίνητα ή μοτοσυκλέττες σταθμευμένα δίπλα σ’αυτά. Δηλαδή κανονικοί πεζόδρομοι και πλατείες, κάτι που δεν έχουμε εμείς.
Κάπου πιο μέσα, λίγα μέτρα από τον παραλιακό, υπήρχε ένας παράλληλος δρόμος. Ας πούμε η οδός Γλάδστωνος. Ο δρόμος έκλεισε για τα αυτοκίνητα και κατασκευάστηκε τραμ. Απλό, γρήγορο, σύγχρονο, μοντέρνο, σχετικά φτηνό και πάρα πολύ εξυπηρετικό.
Και λίγο πιο πάνω, πάρκο, συντριβάνια, πλατεία, κάτι ας πούμε όπως η επίχωση, με τον κύριο εμπορικό δρόμο να είναι ένας μεγάλος πεζόδρομος και να είναι παραπλεύρως της πλατείας με τα συντριβάνια. Κάτι όπως θα μπορούσε να ήταν η Ανεξαρτησίας.
Όλη αυτή η περιοχή όπως την περιγράφουμε δεν καταλαμβάνει μεγαλύτερη έκταση από ότι η περιοχή που ξεκινά από τον Εναέριο, περικλίει την οδό Γλάδστωνος, πάει μέχρι τον υδατόπυργο και από εκεί προς τα κάτω, μέχρι και το κάστρο.
Και αυτή η περιοχή αστυνομεύεται όμορφα, άμεσα και απλά. Ξέρετε πως;
Σε αυτό το μαγαζάκι για το οποίο αναφερόμαστε πιο πάνω και λέμε ότι σ΄αυτό φτιάχτηκε ο αστυνομικός σταθμός, υπάρχουν τηλεοράσεις οι οποίες λαμβάνουν εικόνες από κάμερες από όλη την περιοχή του κέντρου.
Και οι αστυνομικοί κινούμενοι πάνω σε αυτά που ονομάζονται segway (βλέπε φωτογραφία), με ταχύτητα και μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, θα βρεθούν όπου χρειάζεται, σταματώντας άμεσα το οποιοδήποτε πρόβλημα δημιουργηθεί.
Αυτό είναι το κέντρο της Νίκαιας και έτσι αστυνομεύεται από την αστυνομία εκεί.
Εκεί όπου δεν μπορεί να προσφέρεται δημόσια αγοραίος έρωτας, εκεί όπου οι σκύλοι δεν κυκλοφορούν στα πάρκα και στους πεζόδρομους, εκεί όπου στους ποδηλατόδρομους κινούνται μόνο ποδήλατα, εκεί όπου δεν υπάρχει καμμιά πιθανότητα παράνομης στάθμευσης.
Γιατί εκεί υπάρχει νόμος, τάξη, πειθαρχία!!!
Γιατί στην δική μας περίπτωση να είναι τόσο δύσκολο να υπάρξει κάτι σαν αυτό; Γιατί για μας είναι τόσο δύσκολο να υπάρχουν περίπολα με ποδήλατα στον παραλιακό πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο, στην επίχωση και σε όλο το κέντρο της πόλης μας;
Ο ΛΕΜΕΣ ιος…
