Βλέπουμε και ακούμε για μελέτη για δημιουργία και λειτουργία τραμ στην πρωτεύουσα μέχρι και το 2019 με κόστος ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ. Ως εδώ ας πούμε ότι δεν μας κόφτει.
Αν όμως πιάσουμε το αυτοκίνητο και προσπαθήσουμε να ανέβουμε από τα φώτα του Καφέ Παρί στο roundabout της Αγίας Φύλας τότε και μόνο που το σκεφτόμαστε μας τρελαίνει.
Αλήθεια, όλοι αυτοί που συσκπέπτονται για το τραμ, αυτοί που ετοιμάζουν τις μελέτες, αυτοί στο κράτος της πρωτεύουσας που αποφασίζουν, έχουν ποτέ τους διασχίσει την οδός Αγίας Φυλάξεως;
Έχουν ποτέ τους έλθει στη Λεμεσό; Να δουν πως είναι να θέλεις να διασχίσεις ένα δρόμο σε μια απόσταση μόλις το πολύ τρία χιλιόμετρα και να χρειάζεσε γι΄αυτό μια περίπου ώρα;
Το έργο της ανακατασκευής αυτής της βασικής οδικής αρτηρίας της πόλης μας παραμένει στα ράφια των υπουργείων της πρωτεύουσας για εδώ και πάρα πολλά χρόνια τώρα.
Και όπως πρόσφατα έχουμε ακούσει και έχουν ακούσει και οι βουλευτές στην βουλή από τους αρμοδίους του υπουργείου συγκοινωνιών ούτε και για το 2016 δεν έχει κονδύλι για το έργο αυτό.
Δεν υπάρχουν μας λένε λεφτά. Υπάρχουν όμως 200 εκατομμύρια για το τραμ. Υπάρχουν άλλα 300+ εκατομμύρια για το Πανεπιστήμιο Κύπρου για να εμπλουτίσει τις ήδη υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του.
Δεν υπάρχουν όμως λεφτά για να ξεκινήσει ο Β’ Πόλος του Πανεπιστημίου που στάθηκε άτυχο και έχει την έδρα του στην Λεμεσό. Όπως δεν έχει λεφτά ούτε και για τον δρόμο στα ορεινά.
Και αυτό το είπαν επίσης πρόσφατα στην βουλή χωρίς να σκεφτούν τι σημαίνει αυτό για την αστυφιλία, χωρίς να φτιάξουν την εξίσωση, κόστος του έργου-τις προοπτικές ανάπτυξης του τουρισμού στα βουνά.
Θα κλείσω επιστρέφοντας στην οδό Αγίας Φυλάξεως. Σε έναν δρόμο μαρτύριο τον οποίο καθημερινά διασχίζουν χιλιάδες “καημένοι” Λεμεσιανοί. Εκεί όπου βλέπουμε νεύρα και αρκετά δυστυχήματα.
Ας έλθουν μια μέρα να τα δουν και αυτοί που πρέπει. Αυτοί που αποφασίζουν και ορίζουν την καθημερινότητα μας!
ο ΛΕΜΕΣ ιος…
