Γράφει ο Θεόδωρος Θεοδώρου
Διάβαζα τις προάλλες ότι η ακρόαση στο εκλογοδικείο για τις δημαρχιακές της Λεμεσού θα συνεχιστεί αμέσως μετά τις διακοπές. Πραγματικά αχρείαστα όλα αυτά. Είναι απλά χάσιμο χρόνου. Ο κ. Χρίστου δεν έχασε από λάθος στην καταμέτρηση αλλά, όσον και αν φαίνεται εξωφρενικό, έχασε για μια μερίδα καλαμαράκια.
Πιο συγκεκριμένα την ημέρα των εκλογών μια παρέα πέντε με έξι ατόμων είχαν τη φαεινή ιδέα να πάνε, πριν ψηφίσουν, να φάνε καλαμαράκια. Πήγαν λοιπόν σε γνωστή ψαροταβέρνα της Λεμεσού η οποία όντως προσφέρει τα καλύτερα καλαμαράκια στην πόλη. Όπως ήταν φυσικό, μετά που ο εστιάτορας τους καλωσόρισε προσωπικά, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τις εκλογές. Αφού του ανέφεραν ότι δεν είχαν ψηφίσει ακόμα αυτός τους ρώτησε ποιον από τους δύο θα ψηφίσουν. Όλοι με μια φωνή του είπαν ότι θα ψηφίσουν τον νυν δήμαρχο και άρχισαν να εκθειάζουν τον άνθρωπο και το έργο που έχει επιτελέσει για την πόλη.
Ο εστιάτορας κάθισε στο τραπέζι τους και φανερά ενοχλημένος τους είπε: «Σας παρακαλώ μην τον ψηφίσετε γιατί, ναι μεν είναι ο καλύτερος δήμαρχος, αλλά εμένα ακόμα με ταλαιπωρεί για μια άδεια επέκτασης του εστιατορίου. Αν με εκτιμάτε μην τον ψηφίσετε».
Μετά την παρέμβαση αυτή του φίλου τους εστιάτορα και μετά που έφαγαν τα όντως εξαιρετικά καλαμαράκια άρχισαν να προβληματίζονται για το ποιον θα ψηφίσουν. Πραγματικό δίλημμα. Από τη μια ο επιτυχημένος δήμαρχος και από την άλλη τα εξαιρετικά καλαμαράκια. Μετά από σοβαρό προβληματισμό και πολλούς συλλογισμούς η πλάστιγγα έγειρε, δυστυχώς για τον δήμαρχο, προς τα καλαμαράκια και όλοι ψήφισαν τον ανθυποψήφιο του δημάρχου.
Αν λοιπόν αυτοί οι πέντε – έξι ψήφιζαν πριν το μεσημέρι ή ακόμα αν δεν είχαν όρεξη για καλαμαράκια τότε σήμερα δήμαρχος Λεμεσού θα ήταν ο κ. Χρίστου.
Λαμπρό δείγμα πολιτικής ωριμότητας.
(ΥΣ: Όσον και αν φαίνεται παράξενο πρόκειται για αληθινή ιστορία).
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αλήθεια 25/8/2017
