Στις αρχές του 1994 έκλεισε σε βαθιά γεράματα τα μάτια της στην Αγγλία, όπου ζούσε από το 1937, η πρώτη γυναικά ζωγράφος της Κύπρου, η Λούκια Νικολαΐδου- Βασιλείου.
Γεννημένη στη Λεμεσό προς το τέλος της πρώτης δεκαετίας του αιώνα, η Λουκία Νικολαΐδου έδειξε από τα νεαρά της χρόνια μια ασυνήθιστη έφεση στην τέχνη της ζωγραφικής. Μεταξύ 1929 και 1933 φοιτά στο εργαστήρι του Λουσιέν Σιμόν στο Παρίσι, όπου αφομοιώνει τα μυστικά των νέων ευρωπαϊκών εικαστικών ρευμάτων.
Με την κάθοδο της στην Κύπρο εμπλουτίζει με την τέχνη της την φτωχή, τότε, εικαστική κίνηση του νησιού. Οι εκθέσεις στις οποίες συμμετέχει προκαλούν μεγάλο ενδιαφέρον, που κρατά, ωστόσο, όσο και η παρουσία της ζωγράφου στον κυπριακό χώρο.
Με τη φυγή της στην Αγγλία σταδιακά απομακρύνεται από τη ζωγραφική. Όμως το έργο που πρόλαβε να δημιουργήσει δεν στάθηκε ευκαταφρόνητο για τα κυπριακά εικαστικά πράγματα.
Την τελευταία δεκαετία του αιώνα μας η Κύπρος ανακάλυψε εκ νέου τη ζωγράφο Λουκία Νικολαΐδου- Βασιλείου και ο καθένας μας είχε τη χαρά να επανεκτιμήσει την προσφορά της στην κυπριακή τέχνη μέσα από την αναδρομική έκθεση έργων της που οργάνωσε η Μορφωτική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Το περιοδικό μας, εκτιμώντας αυτή την προσφορά της πρωτοπόρου ζωγράφου, έκανε, στο πρώτο τεύχος του 1992, ευρύ αφιέρωμα σ’ αυτήν.
Από εκείνο το αφιέρωμα μπορεί ο αναγνώστης να σχηματίσει μια τεκμηριωμένη αντίληψη για το πολύ αξιόλογο έργο που η Λουκία Νικολαΐδου- Βασιλείου έχει κληροδοτήσει στην ιστορία της κυπριακής τέχνης.
Από τη Νέα Εποχή, 1993, 223-223, σσ 7 – ΠΗΓΗ: limassolinhistory.blogspot.com…
