Όντας παλιά καραβάνα, με αναμνήσεις και θύμησες από την παλιά Λεμεσό, πάντοτε αναπολούσα την όμορφη και πλούσια σε άμμο τότε παραλία των Δημοτικών Λουτρών της πόλης μας, η οποία στην σύγχρονη εποχή έχει την ονομασία, “Το Θαλασσάκι”.
Για να είμαι ειλικρινής από τότε που ήμουν μιτσής και πήγαινα συχνά στα Δημοτικά Λουτρά για λούσιμο και μακροβούτια, στην σύγχρονη εποχή δεν είχα κάνει καν ούτε και μια βουτιά στην παραλία αυτή. Την θαύμαζα όμως.
Γιατί όπως μεταμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, έγινε πραγματικά απολαυστική. Απολαυστική μέσα από το αυτοκίνητο, ακόμη και μέσα από το περπάτημα ή την ποδηλασία στους κατά μήκος πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο.
Βεβαίως ανέμενα ότι από την στιγμή που η παραλία αυτή, όλο το κομμάτι το επωνομαζόμενο και Ακτή Ολυμπίων, έχει αναβαθμιστεί οπτικά, θα είχε αναβαθμιστεί και στο κομμάτι της παραλίας και της θάλασσας. Αλλά δυστυχώς δεν.
Η προτροπή κάποιων παιδιών τα οποία μου έστειλαν την πιο κάτω φωτογραφία με το σχοινί, να πάω να βουτήξω στα παλιά δημοτικά λουτρά, με “ανάγκασε” μετά από πολλά χρόνια να το κάνω. Και δυστυχώς απογοητεύτηκα.
Συνάντησα και εγώ μέσα στην θάλασσα, πολύ κοντά στην ακτή εκεί που πατάνε ακόμη τα παιδάκια, αυτά τα επικίνδυνα σκοινιά. Δεμένα σε κουγκρί που τοποθέτησαν κάποιοι στον βυθό για να δένουν προφανώς τα σκάφη τους στον χώρο των λουομένων.
Όσο για την παραλία και την θάλασσα, έμεινα με το στόμα ανοικτό. Η “βιτρίνα” της πόλης μας ήταν μέσα και έξω από το νερό γεμάτη αποτσίγαρα, πλαστικά δοχεία στην παραλία, να επιπλέουν στο νερό αλλά και στον βυθό και η άμμος υγρή και με χαλίκια.
Αλήθεια αυτή την παραλία και αυτή την θάλασσα θέλει να δείχνει ο δήμος Λεμεσού για την πόλη μας; Αυτή η παραλία και αυτή η θάλασσα αξίζουν στην Λεμεσό; Τριτοκοσμικά πράματα και θα μπορούσα να σας πω ότι έχω συγκλονιστεί.
Πέραν όμως της φωτογραφίας με το σχοινί η οποία μου είχε σταλεί και ήταν η αφορμή να πάθω αυτό το σοκ, δεν θα παρουσιάσω άλλες φωτογραφίες ντροπής που έχω βγάλει. Γιατί απλά τόσο οι δημοτικοί άρχοντες αλλά και άλλοι αρμόδιοι, είναι καθημερινά εκεί.
Και από την στιγμή που είναι εκεί, ξέρουν τι χρειάζεται να γίνει. Συντήρηση και καθαρισμός του άμμου και του βυθού, κάτι που μάλλον δεν γίνεται ποτέ, τοπιοτέχνηση όπως λέει και η πρόσφατη έρευνα για τις παραλίες μας κι’ αν θέλουμε το βήμα παραπάνω, εμπλουτισμός της άμμου με άλλη άμμο.
Μέχρι τότε, Περπατάτε στον Πεζόδρομο, Ποδηλατείτε στον Ποδηλατόδρομο, αλλά μην Βουτάτε στην θάλασσα. Γιατί η εμπειρία σας θα είναι τραυματική, όπως ήταν και η δική μου, αλλά και γιατί αυτό θα ήταν μια σιωπηρή διαμαρτυρία προς αυτούς που έχουν την ευθύνη!
ο ΛΕΜΕΣ ιος …
