Στην κορυφή της ακρόπολης της Αμαθούντας, στην είσοδο του Ιερού της Αφροδίτης, για πολλά χρόνια οι επισκέπτες μπορούσαν να διακρίνουν από μακριά ένα τεράστιο μονολιθικό πιθάρι του 7ου αιώνα π.Χ., μισοβυθισμένο στη γη. Στον ίδιο χώρο βρισκόταν σπασμένο και δεύτερο όμοιο πιθάρι.
Τον Μάρτη 1862 ο Γάλλος Edmond Duthoit και η συνοδεία του επισκέφθηκαν την περιοχή και ο επισκέπτης έγραψε σχετικά:
“Η τελευταία μας μέρα ήταν αφιερωμένη στην Αμαθούντα, το μόνο ιερό της Αφροδίτης που δεν είχαμε επισκεφθεί. Εκεί βρήκαμε δύο τεράστιους πέτρινους πίθους διαμέτρου 3.40 μέτρων. Δεν μπορούσα να υπολογίσω το ύψος γιατί ήταν θαμμένοι στο έδαφος και μόνο ένα μέτρο εξείχε, που ήταν καλυμμένο με παραστάσεις. Αν καταφέρω να τους βγάλω από εκεί και να τους μεταφέρω στη θάλασσα, θα είναι το μεγαλύτερό μου επίτευγμα.
Θα αρχίσω να μελετώ τους τρόπους και τους μηχανισμούς που χρειάζονται για να πετύχει κάτι τέτοιο και να μεταφερθούν. Αυτό θα δημιουργήσει μεγάλη εντύπωση στο Λούβρο παρόλο που οι υπεύθυνοι εκεί δεν έχουν ποτέ ασχοληθεί με ανασκαφές, μάλλον τις απεχθάνονται και δημιουργούν δυσκολίες, αλλά θα έχουμε μαζέψει αρκετά για να γεμίσουμε μια μεγάλη αίθουσα”.[Απόσπασμα από το βιβλίο της Ρίτας Κ. Σεβέρη, Η Λεμεσός των Οραματιστών, Έκδοση Ελληνικής Τράπεζας, 2006].
Το φθινόπωρο του 1865, αφού ο Duthoit εξασφάλισε άδεια από τις οθωμανικές αρχές της Κύπρου και γαλλική κυβερνητική φρεγάτα για μεταφορά του πιθαριού, προχώρησε στο έργο του· χρειάστηκαν δεκαέξι μέρες για να μετακινηθεί το βαρύ πιθάρι από τη θέση που βρισκόταν έως το πλοίο. Το κολοσσιαίο πιθάρι σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.
ΠΗΓΗ: allikypros.wordpress.com
Luigi Mayer, “Το κολοσσιαίο πιθάρι κοντά στη Λεμεσό της Κύπρου” (χαλκογραφία του 1809)
Το πιθάρι της Αμαθούντας λίγο προτού μετακινηθεί (Χαλκογραφία του 1865)
Έτσι κατάντησαν πρόσφατα το αντίγραφο του πιθαριού το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Αμαθούντας, ανεγκέφαλοι και ανιστόρητοι νεαροί….
