Όπως είναι γνωστό ο οικισμός Βερεγγάρια ο οποίος διοικητικά βρίσκεται στα Κάτω Πολεμίδια με άμεση εγγύτητα τόσο με τον αυτοκινητόδρομο αλλά και τον δρόμο που οδηγεί στα ορεινά, εγκαταλείφθηκε από τους Εγγλέζους πριν μερικά χρόνια κι΄έκτοτε παραμένει έρημος κι΄επικύνδυνος.
Ως εκ τούτου και μετά από πολλές πιέσεις και τώρα που έχει εξασφαλιστεί ένα κονδύλι από την Ε.Ε., το κράτος θα ξεκινήσει την κατεδάφιση των υποστατικών που βρίσκονται στον οικισμό και τα οποία υποστατικά είναι κτισμένα με αμίαντο δηλαδή ένα υλικό καθαρά καρκινογόνο.
Το ποσό που φαίνεται ότι θα διατεθεί στην πρώτη φάση που θα ξεκινήσει μέσα στο 2017 θα φτάσει τα 9 εκατομμύρια ευρώ και ο χώρος μετά τις εργασίες κατεδάφισης και απομάκρυνσης του αμιάντου θα καταστεί διαχειρίσιμος και διαθέσιμος για ανάπλαση και ανάπτυξη του.
Το ΤΕΠΑΚ με εξαγγελίες του έχει αναφερθεί επανηλλειμένα τον τελευταίο καιρό για τον χώρο χωροθετόντας εκεί φοιτητικές εστίες. Κούνια που τους κούναγε στο ΤΕΠΑΚ αν και πρέπει πίσω τους προφανώς να παίζει κάποιος ιδιώτης επενδυτής, γιατί αλλοιώς πως και με ποια χρήματα.
Κούνια που τους κούναγε όμως μιας και ο όλος χώρος δυστυχώς βρίσκεται στην πρωτμετωπίδα της λίστας που ε΄χει ετοιμάσει με κρατικά τεμάχια προς πώληση μετά από τις διαταγές των τροικανών ο έφορος αποκρατικοποιήσεων. Δηλαδή το κράτος καθαρίζει τον χώρο για να τον πουλήσει.
Εδώ ίσως να χρειάζεται η παρέμβαση μας. Το μας πάει σε βουλευτές, άρχες, αρμοδίους, εμπορικό επιμελητήριο, δημοτικά συμβούλια και σία Λτδ της Λεμεσού. Ένας τέτοιος χώρος θα μπορούσε να φιλοξενήσει το νεο ποδοσφαιρικό γήπεδο σε συνδυασμό με ένα αθλητικό πάρκο.
Πάρκο με πολύ πράσινο, γήπεδα για άθληση του κοινού και ναι γιατί όχι, ίσως κι΄ένα εμπορικό κέντρο. Αυτό θα είναι το “δόλωμα” ή καλύτερα το κίνητρο για τον οποιονδήποτε επενδυτή θα ενδιαφερόταν να φτιάξει όσα σας λέω με αντάλλγμα βεβαίως την εκμετάλευση του κέντρου.
Γιατί όχι λοιπόν γήπεδο στο “Βερεγγάρια” κι΄ας μείνει το Κολόσσι με δκιό σσίηλη καμένα;!
ο φούρπΟς…
