Γνωρίζοντας απλά και λίγα οικονομικά τότε θα αντιλαμβάνεσε ότι μια χώρα όπως είναι σήμερα η Κύπρος της οποίας το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πλήρως αναξιόπιστο, δεν μπορεί να προσελκύσει καταθέσεις/ρευστότητα, με χαμηλά πιστωτικά επιτόκια.
Ως εκ τούτου, ο ορισμός δια διατάγματος ή οδηγίας του ανώτατου πιστωτικού επιτοκίου στο 3,5%, διαφορετικά λέει η ΚΤΚ θα ζητά επιπλέον κεφάλαια από το ίδρυμα που θα το υπερβαίνει, δεν θα βοηθήσει, ούτε την οικονομία, αλλά ούτε και τους πολίτες.
Κι΄αυτό που λέω είναι απλό. Γιατί ένας καταθέτης ή ξένος επενδυτής να φέρει κεφάλαια και να τα τοποθετήσει σε κάποια τράπεζα της Κύπρου, έχοντας σαν προηγούμενο το κούρεμα καταθέσεων και χωρίς να παίρνει σαν αντάλλαγμα κάποιο σημαντικό ποσοστό κέρδους;
Κι΄αν οι Κυπριακές τράπεζες δεν μπορούν πλέον να είναι ελκυστικές για να προσελκύσουν καταθέσεις κι΄από την στιγμή που δεν υπάρχουν κι΄επιπλέον πηγές ρευστότητας, τότε πως θα κάνουμε την επανεκκίνηση της οικονομίας;
Κι΄αν πάλι, ένα τραπεζικό ίδρυμα αναγκαστεί να “πληρώσει” περισσότερα για να προσελκύσει καταθέσεις, τότε σύμφωνα με την οδηγία της ΚΤΚ θα πρέπει να αυξήσει τα κεφάλαια της. Και που θα τα βρεί; Θα την υποβάλει μήπως η κεντρική σε resolution?
Όλα αυτά είναι ερωτηματικά και ερωτήματα στην κατά τ΄άλλα εύηχη απόφαση της κεντρικής για quota στο πιστωτικό επιτόκιο των τραπεζών. Με στόχο βέβαια την μείωση και των χρεωστικών επιτοκίων, κάτι όμως που δεν θα συμβεί, γιατί η απόφαση αυτή δεν αναγκάζει καμμιά τράπεζα να το κάνει αυτό.
Και τέλος, μια πρόσφατη μελέτη της Barclays αναφέρεται στην αναξιοπιστία της Ευρωζώνης μετά το Κυπριακό κούρεμα, κάτι που όπως λέει, θα κοστίσει στις τράπεζες της Ευρωζώνης μόνο για το 2013 ακόμη 60 δις ευρώ, απλά για να διατηρήσουν τις καταθέσεις τους.
economoΛΟΓΟΣ…
