Καταλαβαίνω ότι η κάθε πλευρά προσπαθεί με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, να εκμεταλευθεί το κάθε τι προς δικό της όφελος. Έτσι που στο τέλος ο πρωταθλητής να αναδειχθεί που; Στα χαρτιά; Ίσως θεωρητικά να είναι κι΄αυτό θεμιτό.
Ίσως όμως να έχει παρατραβήξει το όλο θέμα και να έφτασε η ώρα να παίξουμε επιτέλους μπάλα και όχι “κουμέρες”. Γιατί στην τελική είναι για ποδόσφαιρο που μιλάμε και το αποτέλεσμα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα κρίνεται στον αγωνιστικό χώρο.
Εκεί όπου παίκτηκαν τα πρώτα 52 λεπτά, εκεί που θα έπρεπε να είχε αναδειχθεί ο πρωταθλητής, εκεί που ο διαιτητής έκανε το λάθος της ζωής του και ίσως το μεγαλύτερο λάθος που έγινε ποτέ στο Κυπριακό ποδόσφαιρο.
Το παιγνίδι δεν έπρεπε να διακοπεί και ο πρωταθλητής θα έπρεπε από τότε την μέρα αυτή να είχε μέσα από το παιγνίδι αναδειχθεί. Εκεί που απέμειναν το πολύ 40 λεπτά τα οποία μας ταλαιπωρούν για δυο εβδομάδες μέχρι στιγμής.
Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας είναι 90 λεπτά αγωνία. Εδώ οι οπαδοί των δυο ομάδων καθημερινά παίζουν πολλά ενεννηντάλεπτα, είτε σε συλλαλητήρια, είτε στην δικαστική, στο εφετείο, στα ραδιόφωνα, παντού εκτός από εκεί.
Εκτός από εκεί που θα έπρεπε να είχε, εκεί που θα πρέπει να κριθε. Ας παικτεί λοιπόν το παιγνίδι να τελειώνουμε. Ας παίξουμε επιτέλους ποδόσφαιρο ή ας βγούμε όλοι να παραδεκτούμε ότι τελικά είμαστε μόνο για τις “κουμέρες”.
ο φούρπΟς…
