Το κέντρο είναι η καρδιά της πόλης μας και η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα, μας δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα.
Από την μια ο ερχομός του ΤΕΠΑΚ, που καλό θα ήταν επιτέλους να ονομαστεί Πανεπιστήμιο Λεμεσού, εσκεμμένα δόθηκε ο χαρακτηρισμός Τεχνολογικό για να το περιορίσει, από την άλλη η ανάπλαση του κέντρου, αυτά έχουν ζωντανέψει και αναστήσει μια νεκρή περιοχή.
Από την άλλη όμως η μείωση της εμπορικότητας και ιδιαίτερα του κεντρικότερου εμπορικού δρόμου της πόλης, της οδού Ανεξαρτησίας, η οποία προστέθηκε στην μείωση της εμπορικότητας της οδού Αγίου Ανδρέου, η οποία εδώ και χρόνια έχασε την ταυτότητα της.
Δυο διαφορετικά και άκρως αντίθετα γεγονότα τα οποία μας δημιουργούν σύγχιση και παραπλανητικά συμπεράσματα.
Σε κάποιους για τα κακά φταίει το ΤΕΠΑΚ, γιατί δημιούργησε τάχατες συμφόρηση στο κέντρο και γι΄αυτό εισηγούνται την διασπορά των κτηρίων και των σχολών του σε όλη την πόλη. ΛΑΘΟΣ.
Το ΤΕΠΑΚ καθάρισε την Πλατεία Ηρώων που φωνάζει τώρα για αναβάθμιση της. Το ΤΕΠΑΚ έδωσε ζωή και νενανικές φωνές, σε δρόμους και πλατείες που ήταν άδειες και στις οποίες φοβόσουν να κυκλοφορήσεις.
Το ΤΕΠΑΚ μπορεί ακόμη να δώσει πολύ περισσότερα.
Βελτιώνοντας λάθη που έχουν γίνει. Όπως το θέμα της μεταφοράς φοιτητών με λεωφορειάκι από το parking στην Γ΄Αστική, απαράδεκτο. Όπως το ότι ζητά και καταλαμβάνει συνεχώς χώρους στάθμευσης για τους υπαλλήλους του στο κέντρο της πόλης, ενώ θα έπρεπε να δώσει παράδειγμα για μεταφορά τους με τα πόδια ή με ποδήλατα. Και βεβαίως άλλα πολλά.
Η ανάπλαση του κέντρου της πόλης χρήζει μεγάλης και λεπτομερούς ανάλυσης. Δεν είναι όμως αυτή η πρόθεση του συγκεκριμένου άρθρου.
Γι΄αυτό θα το πιάσουμε στο πιο γενικό και θα πούμε ότι σίγουρα ότι γίνεται είναι θετικό. Μπορούν όμως ακόμη να γίνουν πολύ περισσότερα. Όπως η καλύτερη αισθητική στα έργα του δήμου, αλλά και από τους ιδιώτες, ιδιαίτερα τους καφεστιάτορες. Καθώς επίσης και η προσθήκη τοπικού χρώματος και πρασίνου.
Ακόμη ο δήμος θα πρέπει να ξεπεράσει την φοβία για εκτέλεση κάποιων έργων ή της εκτέλεσης κάποιων έργων με γνώμονα τα χατήρια προς όφελος κάποιων λίγων. Και πάνω απ΄όλα ο δήμος θα πρέπει να βρει το θάρρος να διεκδικήσει την σωστή διαχείριση των έργων που κάνει και να διασφαλίσει ότι σε αυτά έχουν δικαίωμα οι πολλοί και όχι οι μερικοί, οι προνομιούχοι και όσοι έχουν το μέσον.
Και πάμε στην εμπορικότητα της Ανεξαρτησίας και της Αγίου Ανδρέου.
Για κάποιους που το βλέπουν επιφανειακά και επιδερμικά, φταίει η έλλειψη χώρων στάθμευσης. Ίσως φταίει και αυτό. Φταίνε όμως και άλλα πολλά πολύ περισσότερο. Για την Αγίου Ανδρέου το θέμα είναι πολύ πιο απλό. Έχει ξεπεραστεί το είδος των προιόντων που εμπορεύεται ο δρόμος και ο δρόμος έχει καταστεί δρόμος χωρίς χρώμα και με φτηνιάρικο προιόν.
Οι επιλογές εδώ είναι δυο. Είτε θα μπορούσε να καταστεί ο δρόμος, η γειτονιά των καλλιτεχνών όπως θέλει ο δήμος να την ονομάζει, θα ήταν καλή ιδέα, είτε θα μπορούσε να γίνει ένα fashion street, κάτι που λείπει γενικότερα από την Λεμεσό και την Κύπρο και κάτι που συναντάς σε πόλεις με τουρισμό. Νίκαια, Κάννες, Μαρμπέγια, Ταλίν και πολλές άλλες.
Προυπόθεση και στις δυο περιπτώσεις είναι η προσέλκυση τουρισμού, κάτι στο οποίο η Λεμεσός την τελευταία δεκαετία παίρνει απροβίβαστο.
Για την οδό Ανεξαρτησίας τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Κατ΄αρχάς ένα highstreet, θα έπρεπε να ήταν κυριολεκτικά ένας κεντρικός εμπορικός δρόμος και οι κεντρικοί εμπορικοί δρόμοι σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στις πιο υποανάπτυκτες χώρες και πόλεις, είναι πλέον σχεδιασμένοι για τους πεζούς και όχι για τα αυτοκίνητα.
Το πρόβλημα ωστόσο για την Ανεξαρτησίας είναι ακόμη πιο σύνθετο. Ο κακός πολεοδομικός σχεδιασμός της πόλης, έχει κατακερματίσει, τόσο το εμπορικό αλλά και το επιχειρηματικό κέντρο. Καταστήματα και κτήρια μεγάλων εταιρειών είναι διεσπαρμένα από την τουριστική περιοχή μέχρι και τον Ύψωνα και αυτό είναι δεδομένο ότι θα οδηγούσε κάποτε σε αυτοκτονία και σε πλήρη αποτυχία.
Η υπερπληθώρα καταστημάτων και εμπορικών δρόμων, σε συνδυασμό με τον πληθυσμό της Λεμεσού, αλλά και την εγκατάλειψη του τουρισμού, σε συνδυασμό βεβαίως και με την μείωση της κατανάλωσης λόγω της τρομοκρατίας των Μ.Μ.Ε. για την οικονομική κρίση, οδήγησαν στο να βλέπουμε καταστήματα ξενοικίαστα στην οδό Ανεξαρτησίας, για μήνες τώρα. Κάτι που φάνταζε απίθανο μέχρι πριν λίγο καιρό.
Εν κατακλείδι, το κέντρο της κάθε πόλης, είναι η καρδιά της κάθε πόλης. Και το κέντρο της Λεμεσού θα πρέπει να είναι η καρδιά του καθενός από εμάς. Αυτό είναι το κύριο μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε.
Γι΄αυτό και το κέντρο θα πρέπει να στηρικτεί με κάθε προσπάθεια, με την ενεργή εμπλοκή όλωνς μας. Με το να κάνουμε σήμερα ότι χρειάζεται να γίνει έστω κι΄αν αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν πολύ τολμηρό. Θα πρέπει να αλλάξουμε χρήσεις, να βελτιώσουμε την αισθητική, να εκμοντερνίσουμε διατηρώντας την παράδοση, τα μυαλά και τις ιδέες μας.
Υ.Γ. Η αναγκαία λόγω των κακοτεχνιών επανάστρωση του πλακόστρωτου στην οδό Ανεξαρτησίας, δίνει στον δρόμο μια δεύτερη ευκαιρία. Ας αποκτήσουν το θάρρος αυτοί που αποφασίζουν να κάνουν το σωστό. Το δις εξαμαρτείς ουκ ανδρός σοφού!
ο ΛΕΜΕΣ ιος…
