GuruPolitico.
Σχόλια, «καρφιά», πληροφορίες και ειδήσεις με την οπτική των Guru του πολιτικού παρασκηνίου…
«Ψηλές θερμοκρασίες» και στον Καύκασο.
Δεν μου αρέσει να είμαι μάντης κακών, όμως κάτι μου λέει ότι μετά τη Γάζα ο Θεός του πολέμου θ ανηφορίσει προς Καύκασο μεριά. Η κατάσταση στην περιοχή, ιδιαίτερα όπως διαμορφώθηκε μετά την ουσιαστικά άνευ όρων παράδοση του Ναγκόρνο Καραμπάχ (Αρτσάχ) στους Αζέρους, δημιούργησε νέες ισορροπίες επί του εδάφους, οι οποίες με τη σειρά τους εύκολα μπορούν να οδηγήσουν σε μια γενικευμένη σύρραξη.
Η κοινή γνώμη στην Αρμενία δεν μπορεί να συγχωρέσει στην Κυβέρνηση Πασινιάν την παθητική στάση που τήρησε όταν τον περασμένο Σεπτέμβρη το Αζερμπαϊτζάν επιτέθηκε στο Αρτσάχ. Ο κόσμος – κι αυτό φάνηκε και από τις μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν – χρέωσε στον Πρωθυπουργό την ήττα αυτή. Ωστόσο ο ίδιος, προσπαθώντας να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που προκάλεσε η όλη συμπεριφορά του, προσπαθεί να φορτώσει στην αντιπολίτευση την απώλεια των εδαφών του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ξεχνώντας ότι αυτός ήταν που αρνήθηκε να στηρίξει τους ομοεθνείς του, ρίχνει τώρα το φταίξιμο σε άλλους και ειδικά στους Ρώσους, οι οποίοι κατά την άποψη του, επέτρεψαν την προέλαση των Αζέρων στον θύλακα. Σε πρόσφατη μάλιστα συνέντευξη του στη Wall Street Journal, ουσιαστικά έθεσε θέμα αλλαγής της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, ενώ πηγαίνοντας ένα βήμα πάρα πέρα δήλωσε ότι δεν βλέπει οποιοδήποτε πλεονέκτημα για την Αρμενία από την παραμονή ρωσικών στρατιωτικών βάσεων στη χώρα του.
Οι δηλώσεις Πασινιάν αποτελούν απότοκο της στροφής προς τη Δύση που η κυβέρνηση του έκανε εδώ και καιρό. Σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τις σχέσεις της χώρας του με την Ουάσιγκτον και να εκμαιεύσει όσο το δυνατό μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια, ο Πασινιάν παρουσιάζεται έτοιμος να υπογράψει νέα συμφωνία με το Μπακού για το καθεστώς του Ναγκόρνο Καραμπαχ, ενώ σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις (σε Τσεχία και Ισπανία) δεν δίστασε να προσυπογράψει σχετικό ψήφισμα που αναγνωρίζει την πλήρη κυριαρχία του Αζερμπαϊτζιάν στην ευαίσθητη αυτή περιοχή του Καυκάσου. Βέβαια την ίδια στιγμή, το Μπακού, προσδοκώντας προφανώς σε μεγαλύτερα ωφέλη, δεν βιάζεται να προχωρήσει στην υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας με το Εριβάν…
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος και τι θα κερδίσει από μια ενδεχόμενη υλοποίηση των σχεδιασμών Πασινιάν. Πάντως οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης διακηρύττουν ότι δεν πρόκειται να μείνουν απαθείς στο συνεχιζόμενο ξεπούλημα της χώρας τους. Από την άλλη οι Αζέροι, με την αμέριστη υποστήριξη των Τούρκων, κρατούν στάση αναμονής και ετοιμάζονται να εκμεταλλευτούν τα όποια νέα λάθη ή απλώς «δώρα» της ηγεσίας των Αρμενίων.
Όσο για τους Αμερικανούς, αυτοί σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα και επεξεργάζονται σχέδια για ενίσχυση της θέσης και της επιρροής τους στις χώρες του Καυκάσου. Βέβαια, όπως και η Ουκρανία έτσι κι ο Καύκασος, βρίσκεται στο υπογάστριο της Ρωσίας, κάτι που σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον…δεν θα παίζει μόνη της.
Ω
