Επιθέσεις επί προσωπικού, επί αρχών, επί πολιτικών, δυσφήμιση, αρνητικά μηνύματα, ρητορική φόβου…
Σε ρυθμούς Προεδρικών εκλογών τρέχουμε εδώ και βδομάδες. Μια προεκλογική που ξεκίνησε έχοντας ήδη αρκετό ενδιαφέρον. Λίγο η φύση των υποψηφιοτήτων, λίγο τα πρωτόγνωρα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που αφήνουν εκτός Κυριακής ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, και λίγο η συνεχής μάχη των εντυπώσεων σε επικοινωνιακό επίπεδο μεταξύ των υποψηφίων, είναι μερικά από τα στοιχεία που κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων.
Αυτό που παρατηρήθηκε όμως σε έντονο βαθμό, είναι η τάση των υποψηφίων για υιοθέτηση του negative campaigning (αρνητικά μηνύματα και επιθέσεις από έναν υποψήφιο ή κόμμα εναντίον ενός άλλου, ή/και ρητορική φόβου κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου) από πολύ νωρίς, στην προσπάθειά τους να «ορίσουν» τις υπόλοιπες υποψηφιότητες ως κακές επιλογές για τους ψηφοφόρους, και τη δική τους ως την ιδανική (ή λιγότερο κακή).