Είναι βασανιστικό να επιστρέφεις στην πόλη που αγαπάς πέραν κάθε λογικής και να βλέπεις τόσα πολλά πράγματα που σε πνίγουν!
-Δεν μπορεί σε χώρες και πόλεις τις οποίες εμείς οι πανέξυπνοι χαρακτηρίζουμε σαν τριτοκοσμικές να βλέπεις το εμπορικό κέντρο αυτών των πόλεων πεζοδρομημένο, με πολύ πράσινο, φιλικό στον άνθρωπο, στα παιδιά και μετά να γυρίζεις στην αγαπημένη σου Λεμεσό και να βλέπεις τον κύριο εμπορικό δρόμο όπως είναι σήμερα και όλο το κέντρο γεμάτο παλλούκια.-Δεν μπορεί να βλέπεις σε κάθε τάχατες “παλιόπολη” να υπάρχει παντού χρώμα, με πολύχρωμα λουλούδια σε κάθε σημείο και να γυρνάς στην Λεμεσό και να βλέπεις παντού θάμνους, στην επίχωση, τους κυκλικούς κόμβους, σαν και να βρίσκεσαι σε “άγριο” βουνό. Μέχρι και τερατσιές φυτέψαμε σε κυκλικό κόμβο! Σκεφτείτε πόσο κακό κάνουμε στην πόλη αυτή.-Δεν μπορεί να έχεις τάχατε κάνει ανάπλαση στο κέντρο της πόλης και να μην έχεις εμπλουτίσει το πράσινο παρά στο ελάχιστο, να μην έχεις φυτέψει νεα δέντρα, μόνο πολύ λίγα και δεν μπορεί να έκανες ανάπλαση το κέντρο της πόλης με πεζοδρόμια χωρίς σήμανση για τυφλούς, χωρίς αισθητική με τον γκρίζο γρανίτη που απορροφά το κάθε τι και μοιάζει ήδη σαν χίλιων χρονών. Βλέπεις αλλού πεζοδρόμια, πεζόδρομους και πλατείες με χρώμα, τοπιοτεχνημένα με πολύχρωμα τουβλάκια. Και βλέπεις σε εμάς το μουντό μαυρισμένο γκρίζο.-Δεν μπορεί να βλέπεις πεζόδρομους, πεζοδρόμια, πλατείες, γεμάτα με αυτοκίνητα, αλήτες με τα σπρέι να γράφουν παντού, δεν μπορεί να τα βλέπεις όλα αυτά και να τα αποδέχεσαι έτσι απλά, όταν στις τάχατε τριτοκοσμικές χώρες δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο.-Δεν μπορεί να φτιάχνεις με τόσα εκατομμύρια ένα καινούργιο θέατρο κι’ αυτό να είναι σφηνωμένο ανάμεσα σε παλιοκτήρια και μπροστά από κάποιο δρόμο. Σε κάθε τριτοκοσμική χώρα τα θέατρα βρίσκονται μπροστά και μέσα σε πλατείες και δεν μπορεί οι εκκλησίες να είναι καντζελωμένες και parking για τους “προύχωντες” όταν σε κάθε τριτοκοσμική χώρα είναι δημόσιες πλατείες.
Δεν μπορεί για τόσα πολλά, για τόσα απλά. Είναι προφανές ότι στην πόλη μας χρειαζόμαστε σίγουρα φρέσκα μυαλά. Όπως βέβαια και σ΄όλη την Κύπρο. Χρειάζονται νέες ευφάνταστες ιδέες, μικρές ανατροπές, που θα κάνουν την καθημερινότητα μας καλύτερη, πιο όμορφη, πιο ζωντανή.
Και σίγουρα το κέντρο της πόλης μας, το κέντρο της Λεμεσού δεν μπορεί αγαπητέ δήμαρχε να περιμένει ακόμη επτά χρόνια μέχρι να ξεκινήσει κάποια μελέτη για πεζοδρόμηση του. Γιατί η κάθε μέρα που παιρνά είναι τόσο πολύτιμη για τον καθένα μας και τα επτά χρόνια είναι πάρα πολλά!
ο ΛΕΜΕΣ ιος…