Τα 12 εκατομμύρια ευρώ που η Ευρωπαική Ένωση “έβγαλε” μέσα από τα ταμεία της για να γίνει το πάρκο της επίχωσης, ένα εξαιρετικό έργο, αυτό το ποσό είναι όπως λέμε και στα Αγγλικά peanuts για τους δυνάστες του Κυπριακού λαού.
Δεν θα μπω σε κοινωνικοοικονομική ανάλυση τι μας έδωσε και μας δίνει η Ευρωπαική Ένωση και τι μας πήρε και μας παίρνει το οποίο είναι κατά πολύ μεγάλο βαθμό δυσανάλογο σε βάρος μας, θα σταθώ απλά σε αυτό το έργο.
Είναι ένα έργο που τόσο απλά δίνει χαρά σε χιλιάδες ανθρώπους, μεγάλους, μικρούς, ηλικιωμένους, μεσήλικες και παιδιά, είναι ένα έργο που ομορφίζει την καθημερινότητα τους, είναι ένα μέρος όπου μπορούν να περάσουν καλά όλοι.
Είναι ένα μέρος το οποίο ενώνει την γη με την θάλασσα και του ουρανό, που προσφέρει χρώματα, το πράσινο με το γαλάζιο και το μπλέ αλλά και το κίτρινο του ήλιου που άπλετα φωτίζει το πάρκο αυτό.
Και βεβαίως είναι την ίδια ώρα κι΄ένα έργο το οποίο αναβαθμίζει από μόνο του την τουριστική υποδομή και το τουριστικό ενδιαφέρον της πόλης κάτι που οικονομικά σημαίνει ότι θα γυρίσει μέρος από το κόστος ανέγερσης του πίσω.
Και το τελευταίο που αναφέρω είναι κάτι το οποίο και προφανώς δεν βλέπουμε στον τόπο μας. Δεν βλέπουμε λίγο πιο μάκρυα παρά μόνο κοντόλφθαλμα, μόνο στους αριθμούς που θα κοστίσει ένα έργο και όχι στο τι θα μας δώσει.
Η Λεμεσός με την επίχωση έχει αναβαθμιστεί. Όμως το έργο σ΄αυτή την περιοχή δεν έχει ολοκληρωθεί.
Κατ΄αρχάς θα πρέπει με κάθε τρόπο ο Δήμος Λεμεσού να υποχρεώσει τους καρεκλοκένταυρους που κάθονται στην Λευκωσία, αυτούς της ΑΛΚ, έτσι που να ανοίξει με κάθε τρόπο το έργο στο Παλιό Λιμάνι από αυτό το καλοκαίρι.
Θα πρέπει επίσης ο Δήμος Λεμεσού να βάλει τον πήχυ πολύ πιο ψηλά και να απαιτήσει την ανάπλαση και μετατροπή της Πλατείας Συντάγματος (Παλιο Λιμάνι) σε πραγματική πλατεία με βύθιση του δρόμου και όχι όπως σχεδιάζεται αυτή την στιγμή.
Θα πρέπει επίσης να ζητήσει την ολική κατασκευή του έργου σύνδεσης του παραλιακού με την Φραγκλίνου Ρούσβελτ κι΄όχι απλά την κατασκευή μερικών μέτρων όπως αυτή την στιγμή σχεδιάζεται, για να μας πουν έκαναν κάτι και στην Λεμεσό.
Και θα πρέπει βεβαίως να απαιτήσει ταυτόχρονα και την διαμόρφωση όπως αυτή έχει σχεδιαστεί της Πλατείας Ειρήνης που θα ενώνει την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου με το Τζαμί με τους χώρους αυτούς να ανακαινίζονται.
Αυτά είναι το ελάχιστον που το κράτος θα πρέπει να κάνει για να θεωρηθεί και το έργο της επίχωσης ολοκληρωμένο, για να μπορέσει η περιοχή του κάστρου, της μαρίνας και του Παλιού Λιμανιού να αποτελέσουν μια ενιαία περιοχή.
Και δεν μιλάμε για δισσεκατομύρια από αυτά που χάθηκαν κι΄από αυτά που μας δανείζουν εν μέσω ζητωκραυγών οι “εταίροι” μας και οι αγορές. Μιλάμε και πάλι για μόλις μερικά εκατομμύρια, μιλάμε και πάλι για peanuts.
Μιλάμε όμως για σημαντικές επενδύσεις σε σχέση με τον τουρισμό, μιλάμε για την καθημερινότητα του καθενός στην Λεμεσό!
ΛΕΜΕΣιος…
