Το όνειρο του πραγματικότητα τρέχει για να κάνει ο πρόεδρος του ΚΟΑ ο οποίος προχθές απέστειλε επιστολή στο υπουργείο οικονομικών ζητώντας συνάντηση ανάμεσα στο υπουργείο, τον ΚΟΑ και τα τρία Λεμεσιανά σωματεία, με θέμα το γήπεδο.
Μάλιστα όπως μαθαίνω, στην επιστολή αναγραφόταν ότι το θέμα είναι κατεπείγον.
Αυτό ήθελε από την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του και αυτό θέλει να πετύχει πριν έλθει ο Σεπτέμβριος όταν και θα αλλάξουν τα διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών. Ένα κοινό γήπεδο και όχι έδρα για κάθε ομάδα της πόλης μας.
Γιατί άλλο να έχει έδρα ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ και η ΑΕΛ και άλλο να έχουν ένα νεο Τσίρειο.
Αλήθεια γιατί δεν αναδιαμορφώνουν το τσίρειο, αφου πάνε για κοινό, και αντ΄αυτού τρέχουν να κάνουν ένα νέο στα χωράφια εκεί στο Κολόσσι; Μα θα το κάνουν; ‘Η στο τέλος θα καταλήξουμε και πάλι στο Τσίρειο; Ε, σας το λέω ότι αυτό είναι και το πιο πιθανόν.
Το κοινό κατ΄αρχάς δεν το θέλει το κοινό. Οι οπαδοί της ΑΕΛ και του ΑΠΟΛΛΩΝΑ.
Αλλά το κοινό θέλει και μεγαλύτερη χρηματοδότηση. ΑΕΛ και ΑΡΗΣ έτρεχαν από την μια τράπεζα στην άλλη ψάχνωντας 13 μύρια χωρίς αποτέλεσμα. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πως τώρα θα βρεθεί τράπεζα να δώσει τα 22 μύρια; Όσο και το ποσό των τριών;
Στο Τσίρειο ή στο τσίρειο του Κολοσσιού; Γιατί τέτοιο θα είναι το κοινό; Κι΄αυτό ήθελαν όλοι οι άλλοι. Και μας κατάφεραν να πάμε προς τα εκεί. Δυστυχώς ο οπαδός της ΑΕΛ, ο οπαδός του ΑΠΟΛΛΩΝΑ, δεν θα έχουν ποτέ μια δική τους έδρα.
Εκτός βέβαια κι΄αν κάποτε γίνουμε πρόσφυγες κι εμείς στην Λεμεσό. Κτύπα ξύλο.
ο φούρπΟς…
