Στις 25 Μαρτίου 2013, λίγες μέρες μετά τις εγκληματικές σε βάρος της Κύπρου αποφάσεις του Eurogroup, είχα γράψει ένα άρθρο, “Η τραγωδία της Κύπρου Έχει όνομα και αυτό είναι Ναμπούκο“.
Βεβαίως αυτό δεν το έκανα αυθαίρετα αλλά μετά από αρκετή μελέτη στο διαδύκτιο και στον διεθνή τύπο, Ευρωπαικό και Αμερικανικό και το ίδιο προσπαθώ να κάνω και τώρα.
Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς γίνεται με το θέμα φυσικό αέριο, την NOBLE και το θέμα του τερματικού υγροποίησης το οποίο την μια στιγμή θεωρείται βιώσιμο και ξαφνικά θεωρείται μη βιώσιμο.
Και καταλήγω και πάλι ότι ο Ναμπούκο μπήκε στην ζωή μας και σ΄αυτήν θα μείνει για πάντα και δεν πρόκειται ούτε κι΄επειδή το επιθυμούν οι Ρώσοι διακαώς να βγεί.
Δεν μπορώ λοιπόν να θεωρήσω φυσιολογικό το γεγονός ότι η NOBLE θα φάει σχεδόν πέντε χρόνια για να κάνει διερευνητικές γωτρήσεις, ούτε ότι ξαφνικά μας έβαλαν το πετρέλαιο μπροστά.
Σίγα δηλαδή να μην ήξεραν ότι στην Αφροδίτη υπάρχουν τόσα αποθέματα πετρελαίου που όπως μαθαίνω από κάποιους ειδικούς είναι κάτι που μπορούν να δουν κι΄από τους δορυφόρους.
Ως εκ τούτου το ξαναλέω ότι ο Ναμπούκο μπήκε στην ζωή μας τον περασμένο Μάρτιο, μας έφερε αρχικά το κούρεμα καταθέσεων, μας έφερε κι΄άλλα αρκετά και θα μας φέρει ίσως και την λύση στο Κυπριακό.
Μακάρι όλα αυτά να μας βγουν σε καλό!
Υ.Γ. Με την λειτουργία του το τερματικό υγροποίησης θα δημιουργούσε 4000 θέσεις εργασίας. Κατά την διάρκεια της ανέγερσης του θα απασχολούσε επίσης μερικές χιλιάδες εργαζομένων.
economoΛΟΓΟΣ…
