Επιστημονική ομάδα του Αντικαρκινικού Κέντρου «Λι Μόφιτ» της Φλόριντα, με επικεφαλής τον Πέδρο Ενρίκες-Νάβας, υποστηρίζει ότι η τακτικήχημειοθεραπεία χαμηλής δοσολογίας που κρατά υπό έλεγχο τον καρκινικό όγκο, μπορεί συχνά να είναι πιο αποτελεσματική σε σχέση με τη συνήθη χημειοθεραπεία υψηλής δοσολογίας, που επιχειρεί να ξεριζώσει τα καρκινικά κύτταρα τελείως.
Η παραδοσιακή χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί τις μέγιστες δυνατές δόσεις (λαμβανομένων υπόψη των τοξικών παρενεργειών τους), ώστε να καταστρέψει τον μέγιστο δυνατό αριθμό καρκινικών κυττάρων. Όμως, παρά την επιθετική αυτή τακτική, είναι σπάνια η πλήρης εξάλειψη του καρκίνου, ενώ ο ασθενής υποφέρει από παρενέργειες. Παράλληλα, η συμβατική θεραπεία συνήθως αφήνει καρκινικά κύτταρα ανθεκτικά στα φάρμακα, τα οποία στη συνέχεια οδηγούν σε επανεμφάνιση όγκων.
Η νέα στρατηγική που προτείνουν οι ερευνητές προσαρμόζει τη δοσολογία των φαρμάκων ανάλογα με το πώς ανταποκρίνονται οι όγκοι. Στόχος είναι όχι η μέγιστη δυνατή συρρίκνωση, αλλά η σταθεροποίηση του όγκου και η ελαχιστοποίηση των καρκινικών κυττάρων που παραμένουν ανθεκτικά στα φάρμακα.
Πειράματα που έγιναν σε ποντίκια με καρκίνο του μαστού στα οποία χορηγήθηκαν τακτικά χαμηλές δόσεις πακλιταξέλης έδειξαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Αντιθέτως, στα τρωκτικά που υποβλήθηκαν στην συμβατική χημειοθεραπεία, αρχικά οι όγκοι συρρικνώθηκαν και μετά επανεμφανίσθηκαν μόλις αυτή τελείωσε. Όμως, στα πειραματόζωα έκαναν «προσαρμοστική» θεραπεία (η δόση του φαρμάκου μειωνόταν, όσο ο όγκος ανταποκρινόταν θετικά), ο έλεγχος των όγκων αποδείχθηκε τελικά πιο αποτελεσματικός. Έτσι, χάρη στην θεραπεία προσαρμογής, το 60% – 80% των πειραματόζωων εν τέλει διέκοψε τη λήψη της πακλιταξέλης, χωρίς να υποτροπιάσουν οι όγκοι για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σε ξεχωριστή έρευνα, με επικεφαλής τον ανοσολόγο Ζερόμ Γκαλόν του Ινστιτούτου INSERM και του Πανεπιστημίου του Παρισιού, που δημοσιεύθηκε στο Science Translational Medicine, διαπιστώθηκε ότι το μικροπεριβάλλον του όγκου παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην ανάπτυξη των μεταστάσεων από ό,τι ο ίδιος ο όγκος. Η μελέτη βασίσθηκε σε δείγματα όγκων από 1.567 ασθενείς με καρκίνο του εντέρου.
Όπως παρατήρησαν οι επιστήμονες, αν γύρω από έναν όγκο υπάρχουν αραιότερα λεμφικά αγγεία και λιγότερα Τ-κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξάνεται η πιθανότητα για μετάσταση. Η ανακάλυψη αυτή αφενός μπορεί να οδηγήσει σε ένα νέο βιοδείκτη για την πρόβλεψη πιθανών μεταστάσεων, ενώ αφετέρου ενισχύει την πεποίθηση ότι η αντικαρκινική ανοσοθεραπεία σε πρώιμο στάδιο μπορεί να αποτρέψει τις μεταστάσεις.
ΠΗΓΗ: health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ…
