Ειδικά σχεδιασμένες κάψουλες βυθισμένες στους ωκεανούς που θα εσωκλείουν διακομιστές πλήθους διαδικτυακών υπηρεσιών καταποντίζει η Microsoft. Εκτός από τη λύση στο πρόβλημα της υπερθέρμανσης των ισχυρών υπολογιστών, η θάλασσα θα μπορούσε να εξασφαλίσει και την τροφοδοσία των server με ηλεκτρισμό, παραγόμενο από τα ατίθασα κύματα.
Η Microsoft έθεσε σε δοκιμή το δεύτερο πρότυπο ενός τέτοιου κέντρου δεδομένων, που φέρει την ονομασία Project Natick. Το Νατίκ, από την ονομασία μιας πόλης στη Μασσαχουσέττη των ΗΠΑ, είναι απόγονος του Leona Philpot, μιας κάψουλας που καταποντίστηκε στην κεντρική ακτή της Καλιφόρνια τον Αύγουστο του 2015 έως τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου.
Δύο είναι τα κύρια προβλήματα που αναθέτουν στα κύματα οι μηχανικοί της Microsoft: την εξοικονόμηση ενέργειας για την απαιτούμενη ψύξη των σκληρά εργαζόμενων διακομιστών, και την παραγωγή πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας για την τροφοδοσία τους -ενδεχομένως, αξιοποιώντας ένα ένα νέο σύστημα που θα αξιοποιεί τα κύματα.
Επίσης, εκτιμούν ότι, εάν όλα πάνε καλά, θα επιταχύνουν την έναρξη λειτουργίας νέων κέντρων φιλοξενίας δεδομένων και υπηρεσιών από δύο χρόνια σήμερα σε 90 μόλις ημέρες, με τη μαζική παραγωγή data center σε μορφή υποθαλάσσιας κάψουλας.
Η Microsoft λειτουργεί ήδη περισσότερα από 100 data center, ανά την υφήλιο, αριθμός που αυξάνεται καθώς οι υπηρεσίες από το λεγόμενο cloud αυξάνονται, επενδύοντας περισσότερα από 15 δισεκατομμύρια δολάρια, αναφέρουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης.
Το πρώτο επιχείρημα υπέρ της λειτουργίας data center στον πυθμένα της θάλασσας είναι ότι ο μισός πληθυσμός της γης κατοικεί κοντά στο νερό -κατά μέσο όρο σε απόσταση 200 χιλιομέτρων-, δεν βρίσκονται όμως αρκετά κοντά στα data center, τα οποία αντίθετα βρίσκονται σε απομακρυσμένα (και συχνά άγνωστα, για λόγους ασφαλείας, σημεία).
Εάν τα data center βρίσκονταν πιο κοντά μας τότε θα μειωνόταν η καθυστέρηση για την μεταφορά των δεδομένων από την πηγή στον προορισμό και τανάπαλιν, υποστηρίζουν οι μηχανικοί της Microsoft Research,Έρικ Πέτερσον, Σπένσερ Φάουερς, Νορμ Γουαιτάκερ, Μπεν Κάτλερ και Τζεφ Κρέιμερ.Σε ότι αφορά στο περιβάλλον, η ομάδα της Microsoft Research έχει προδιαγράψει την κατασκευή των καταποντισμένων καψουλών με πλήρως ανακυκλώσιμα υλικά. Επίσης, αναφέρουν ότι «με το τέλος του Νόμου του Moore να πλησιάζει», η ανάγκη για αντικατάσταση του εξοπλισμού θα μειωθεί, παρατείνοντας την επάρκειά του επί 10 χρόνια.
Εντούτοις, εκτιμάται ότι κάθε κάψουλα θα παραμένει στο νερό επί 5 χρόνια, οπότε θα ανασύρεται, θα αναβαθμίζεται ο εξοπλισμός και θα ξαναποντίζεται. Μετά τα 20 χρόνια, θα ανακυκλώνεται. Τέλος, επισημαίνουν ότι όντας κάτω από το νερό, τα data center του Natick δεν θα ξοδεύουν νερό για την ψύξη τους.
Παρά τις εκτιμήσεις των επιστημόνων που καθιστούν το εγχείρημα εφικτό, πολλά μένει να αποδειχτούν, όπωςτεχνικά προβλήματα που ίσως εμφανιστούν πρώτη φορά. Τέλος, το project βρίσκεται ακόμα στα πρώτα του στάδια και είναι αβέβαιο εάν θα υιοθετηθεί από την Microsoft ή άλλους προμηθευτές υπηρεσιών από το cloud.
ΠΗΓΗ: in.gr…
